Çınqırtı sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində əsasən "bax çınqırıq" kimi izah olunsa da, bu tərif kifayət qədər qısa və məhduddur. Əslində, çınqırtı daha geniş bir məna spektrinə malikdir və yalnız yerin səthindəki dərin və dar çuxurla məhdudlaşmır.
Çınqırtı, əsasən, torpağın, qayanın və ya digər sərt səthlərin qırılması, çökməsi nəticəsində əmələ gəlmiş, dik və dar, ümumiyyətlə dərin bir boşluqdur. Bu boşluğun ölçüləri dəyişkən ola bilər; bəziləri yalnız bir neçə santimetr dərinliyində olarkən, bəziləri isə bir neçə metrə qədər uzana bilər. Çınqırtının formaları da müxtəlifdir; bəziləri dar və düzdür, bəziləri isə qeyri-bərabər, əyri-üyrü kənarlara malikdir.
Çınqırtıların əmələ gəlmə səbəbləri müxtəlifdir. Eroziya, sel, zəlzələ, uçqunlar, karst prosesləri və insan fəaliyyəti (məsələn, qazma işləri) çınqırtıların yaranmasına səbəb ola bilər. Torpağın növü, relyefin xüsusiyyətləri və iqlim şəraiti də çınqırtıların əmələ gəlməsində mühüm rol oynayır.
Çınqırtılar təkcə coğrafi bir hadisə deyil, həm də mədəniyyət və ədəbiyyatda müəyyən bir simvolizm daşıyırlar. Bəzi mədəniyyətlərdə çınqırtı ölüm, qaranlıq və bilinməyən ilə əlaqələndirilirsə, digər mədəniyyətlərdə isə sirr, gizlilik və sirlərlə əlaqələndirilir. Ədəbi əsərlərdə çınqırtı tez-tez təhlükə, qorxu və ya sirli hadisələrin simvolu kimi istifadə olunur.
Yekun olaraq, "çınqırtı" sözü sadəcə bir çuxurdan daha çoxdur. Bu, geoloji proseslərin, təbii hadisələrin və insan fəaliyyətinin nəticəsi olan mürəkkəb bir təbiət hadisəsidir və həm də mədəniyyət və ədəbiyyatda mühüm simvolik mənaya malikdir.