Çıraqban sözü fars mənşəli olub (çıraq + ban), əslində "çıraqlarla işıqlandırılmış yer" mənasını verir. Lüğətlərdə sadəcə "çıraqlarla işıqlandırılmış" kimi qısa bir izah olsa da, bu sözün daha geniş və rəmzi bir mənası da vardır. Çıraqlar, həm tarixən, həm də simvolik olaraq, nuru, biliyi, həyatı və ümüdü təmsil edir. Beləliklə, "çıraqban" yalnız işıqlandırılmış bir yer deyil, həm də nurun, biliyin və ümidin hökm sürdüyü, qaranlıqdan uzaq bir məkanı ifadə edir.
Misal olaraq, şeirdəki "Çıraqbandır tamam yer, göy; Nə zəncir var, nə bir zindan" misrası, çıraqların işıqlandırdığı bir məkanın azadlığı, sərbəstliyi və məhdudiyyətlərdən uzaqlığı simvolizə edir. Zindan və zəncirin olmaması, bu işıqlı məkanın əsirlikdən, məcburiyyətdən və qaranlıqdan azad olduğunu göstərir. Bu mənada, "çıraqban" yalnız fiziki bir məkan deyil, həm də ruhun və düşüncənin azad olduğu, aydınlıq və nurun hakim olduğu bir vəziyyəti, bir dünyanı təsvir edir.
Ümumilikdə, "çıraqban" sözü sadə mənasının xaricində daha dərin bir məna ehtiva edir. O, işıq, bilik, ümid, azadlıq və sərbəstliyin simvolu olaraq daha geniş bir mədəni və ədəbi kontekstdə dəyərləndirilməlidir. Bu sözün təkcə işıqlandırılmış bir yer olaraq deyil, həm də ruhani və fəlsəfi bir məna daşıdığını unutmamalıyıq.