Çirkab (fars. çirk + ab) – çirkli, natəmiz sular; tullantı suları. Bu söz fars dilindən gəlmiş olub, "çirk" (çirkli, natamam) və "ab" (su) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlib. Beləliklə, əslində "çirkli su" mənasını verir. Lakin mənası sadəcə su ilə məhdudlaşmır. Gündəlik istifadədə çirkab dedikdə, məişət və sənaye tullantılarının, kanalizasiya sularının, ümumiyyətlə, insan fəaliyyətinin yaratdığı bütün növ maye tullantılar nəzərdə tutulur.
Çirkabın tərkibi çox müxtəlif ola bilər: sənaye tullantıları, məişət tullantıları, yağlar, kimyəvi maddələr, mikroorqanizmlər və s. Bu maddələr suyun keyfiyyətini kəskin şəkildə pisləşdirir, ətraf mühitə ciddi zərər vurur, su hövzələrini çirkləndirir və insan sağlamlığı üçün təhlükə yaradır. Çirkabın tərkibindəki zərərli maddələr xəstəliklərə səbəb ola bilər, bitkilərin və heyvanların həyatını təhdid edir.
Verilən nümunədə göstərildiyi kimi, çirkabın göllərə axıdılması ciddi ekoloji problemlərə, xüsusilə də yaz aylarında üfunət və pis iy yaradaraq əhalinin sağlamlığını təhdid edir. Bu, çirkabın sadəcə "natəmiz su" olmasından daha geniş bir məsələ olduğunu göstərir; çirkab ətraf mühitin və insan sağlamlığının qorunması üçün ciddi təhlükə yaradan kompleks bir problemdir.
Müasir dövrdə çirkab sularının təmizlənməsi üçün müxtəlif texnologiyalar mövcuddur. Lakin bu texnologiyaların həmişə effektiv olmadığı, bəzi hallarda isə çox bahalı olduğu da nəzərə alınmalıdır. Buna görə də, çirkabın yaradılmasının qarşısının alınması, yəni tullantıların azaldılması və səmərəli idarə olunması əsas prioritet olmalıdır.