Çudu, Azərbaycan mətbəxinin sevimli şirniyyatlarından biri olub, lay-lay xəmirdən hazırlanan, içərisinə ət və ya qoz doldurulan dadlı bir növ qoğaldır. Sadə görünüşünə baxmayaraq, çudunun dadı və toxuması olduqca zərif və xoşdur.
Lay-lay xəmirinin nazik və qat-qat olması çudunun ağızda əriyən bir toxuma əldə etməsinə imkan verir. Ətli çudu, əsasən qoyun ətindən hazırlanan, ədviyyatlarla zəngin bir içliklə tamamlanır. Qozlu çudu isə daha şirin bir dad təqdim edərək, xüsusilə fındıq və ya qozun ətirli ləzzəti ilə seçilir. Hər iki növ çudunun hazırlanması uzun və zəhmət tələb edir, amma nəticə əldə edilən ləzzət bütün səylərə dəyər.
Çudunun tarixi və mənşəyi haqqında dəqiq məlumatlar məhduddur, lakin bu şirniyyatın əsrlər boyu Azərbaycan xalqının mətbəxinin ayrılmaz bir hissəsi olduğu düşünülür. Müxtəlif bölgələrdə çudunun hazırlanma üsullarında kiçik fərqlər ola bilsə də, əsas komponentlər və ümumi hazırlanma texnologiyası dəyişməz qalmışdır. Çudu, adətən bayramlarda və xüsusi günlərdə süfrələri bəzəyir, qonaqlara təqdim olunan ən qiymətli şirniyyatlardan biri hesab olunur.
Beləliklə, çudu sadəcə bir şirniyyat deyil, Azərbaycan mədəniyyətinin və ənənələrinin simvolu, qədim tarixə malik zərif bir ləzzətdir. Onun dadı həm klassik, həm də müasir zövqləri qarşılayır, və bu da çudunu Azərbaycan mətbəxinin ən qiymətli incilərindən biri edir.