Damğalamaq feli, əşya və ya heyvana damğa vurmaq, yəni xüsusi bir nişan, işarə qoymaq mənasını verir. Bu nişan, müxtəlif məqsədlər üçün istifadə oluna bilər: malikliyini göstərmək, mənşəyini təyin etmək, keyfiyyətini bildirmək və ya başqa məlumatları qeyd etmək üçün.
Tarix boyu damğalamaq geniş yayılmış bir üsul olub. Köçəri tayfalar heyvanlarını, əkinçilik cəmiyyətləri isə məhsullarını damğalayaraq mülkiyyət hüquqlarını qoruyublar. Orta əsrlərdə sənətkarlar öz əsərlərinə damğa vuraraq həm keyfiyyəti, həm də mənşəyini təsdiqləyirdilər. Müasir dövrdə isə damğalamaq hələ də müxtəlif sahələrdə tətbiq olunur: heyvandarlıqda heyvanların qeydiyyatı, sənaye məhsullarının keyfiyyət nəzarəti, sənət əsərlərinin orijinallığının təsdiqi və s.
Damğalamaq həmçinin metaforik mənada da istifadə oluna bilər. Məsələn, bir hadisənin və ya şəxsin xatirəsində əbədi olaraq iz qoyması, "qəlbinə damğa vurmaq" kimi ifadələrdə olduğu kimi. Bu isə damğanın uzunmüddətli, silinməz bir təsiri olduğunu göstərir.
Misal olaraq verilən "[Gülsənəm:] Ağamın naxırçısı inəyimi damğalayıb bəyin naxırına qatmış" cümləsində damğalamaq, inəyin mülkiyyət hüququnun dəyişməsini, başqa bir malikə keçməsini bildirir. Damğa vurulması ilə inək artıq bəyin malı olur və bu, qeyri-qanuni bir əməlin göstəricisi ola bilər.
Beləliklə, damğalamaq sadəcə bir işarə qoymaq deyil, həm də mülkiyyət, mənşə, keyfiyyət və ya başqa məlumatları bildirən əhəmiyyətli bir prosesdir. Həm maddi, həm də məcazi mənalarda geniş istifadə olunur və müxtəlif mədəniyyətlərdə öz əksini tapır.