Davakar (ər. dəva və fars. …kar) sifəti, hər şeydən, hər bir səbəbdən, bəhanədən dava-dalaş çıxarmağa meyilli, dava axtaran, mübahisəni sevən, qarşı tərəfin fikrini dinləmədən öz fikrini qəbul etdirməyə çalışan insanı ifadə edir. Sadəcə "dava edən" demək kifayət etmir; davakar insan passiv şəkildə mübahisəyə qarışmır, əksinə, mübahisəni aktiv şəkildə axtarır, yaradır və qızışdırır. Bu, müəyyən bir məsələdə prinsipial mövqedən çıxış etməklə deyil, daha çox qarşıdurma yaratmaq həvəsindən irəli gəlir.
Davakarlığın səbəbləri müxtəlifdir: özünəinam çatışmazlığı, diqqət cəlb etmək istəyi, aqressiv xarakter, ətrafdakıları idarə etmə arzusu, hətta bəzi hallarda psixoloji problemlərin əlaməti ola bilər. Davakar insanlarla ünsiyyət qurmaq çətin ola bilər, çünki onlar hər zaman mübahisəyə hazır olurlar və konfliktləri həll etməkdənsə, onları qızışdırmağa meyllidirlər. Onların davranışları ətrafdakıları yorur və mənfi əhval-ruhiyyə yaradır.
Ədəbiyyatda və gündəlik həyatda "davakar" sözü tez-tez tənqidi mənada işlədilir. Misal olaraq, verilən sitatda "Nə yaman davakar olmuşsunuz, Yusif?" ifadəsi Yusifin həddindən artıq mübahisə etməsini, dava axtarmasını ifadə edir və bu, mənfi bir qiymətləndirmədir. Davakar olmaq cəmiyyətdə xoş qarşılanmayan bir xüsusiyyətdir və müsbət qarşılıq gətirmir.
Qısaca desək, "davakar" sözü sadəcə dava edən insanı deyil, daha çox dava axtaran, mübahisəyə meyilli, qarşıdurma yaradan və konfliktləri həll etməkdənsə, qızışdıran insanı ifadə edir. Bu, mənfi bir xüsusiyyət olaraq qəbul edilir və insanlararası münasibətlərə ciddi ziyan vurur.