Dəst-xətt (ərəbcə dəst - əl, xətt - yazı) – bir insanın əl yazısı üslubu, yazısının xüsusiyyətləri, xarakterik cəhətləri məcmusudur. Yalnız hərflərin formasını deyil, həm də yazının meylini, ölçüsünü, sıxlığını, boşluqlarını, təzyiqini və ümumi estetik təsirini əhatə edir. Hər bir insanın dəst-xətti, barmaq izləri kimi, unikal və fərdi bir xüsusiyyətdir. Bu unikallıq, yazı yazan şəxsin fərdi xüsusiyyətlərindən – psixoloji xüsusiyyətlərindən, vərdişlərindən, hətta sağlamlıq vəziyyətindən də asılı ola bilər.
Dəst-xəttin tədqiqi qrafologiya adlanan elm sahəsi ilə məşğul olur. Qrafoloqlar, əl yazısının analizi vasitəsilə şəxsiyyətin müəyyən xüsusiyyətlərini müəyyən etməyə çalışırlar. Ancaq bu sahənin elmi əsası tam olaraq təsdiq olunmayıb və qrafologiyanın nəticələri də mübahisəlidir. Buna baxmayaraq, dəst-xətt uzun illər boyu şəxsiyyətin gizli aspektlərinə işıq tuta biləcək bir vasitə kimi maraq doğurmuşdur.
Tarix boyu dəst-xətt şəxsiyyəti təsdiq etmək üçün mühüm rol oynamışdır. Əlyazmaların tarixləndirilməsi, müəllifliyinin təyin edilməsi və sənədlərin autentikliyinin yoxlanılması kimi məsələlərdə dəst-xəttin təhlili həlledici rol oynayır. Qədim əlyazmaların tədqiqi, tarixin öyrənilməsində və ədəbi əsərlərin həqiqi müəlliflərinin müəyyənləşdirilməsində mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Həmçinin dəst-xətt, kriminalistika sahəsində də, məsələn, saxtalaşdırılmış sənədlərin aşkarlanması üçün istifadə olunur.
Müasir dövrdə kompüterlərin və klaviaturaların geniş yayılması ilə dəst-xətt yazı bir qədər arxa plana keçsə də, özünəməxsus estetik dəyərini və tarixi-mədəni əhəmiyyətini saxlayır. Əl yazısı, bir çox insanlar üçün şəxsi ifadə vasitəsi olaraq qalmaqdadır və unikal bir şəxsiyyəti əks etdirir.