Dınqılı sifəti, əsasən danışıq dilində işlənərək, nəyinsə ölçüsünün olduqca kiçik, hətta nəzərə çarpmayacaq qədər balaca olduğunu ifadə edir. Sadəcə "kiçik" və ya "balaca" sözlərindən daha güclü bir kiçiklik ifadəsini əks etdirir. "Xırdaca" sözü ilə sinonim olsa da, "dınqılı" daha çox yumşaq və mehriban bir ton əlavə edir.
Məsələn, "dınqılı bir çiçək" deyərkən, çiçəyin ölçüsünün həqiqətən də çox kiçik olduğunu, bəlkə də yalnız diqqətlə baxdıqda görünəcəyini vurğulayırıq. Bu söz, əşyanın ölçüsündən başqa, həm də onun zərifliyini, incəliyini ifadə edə bilir. Bir "dınqılı ev" təsəvvür etmək çətin olsa da, "dınqılı bir quş yuvası" və ya "dınqılı bir qızıl balıq" təsəvvür etmək daha asandır, çünki bu söz həmin əşyaların incə və zərif xüsusiyyətlərini daha aydın göstərir.
"Dınqılı" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq bir qədər dəyişə bilər. Məsələn, "dınqılı bir səs" deyərkən, səsin zəifliyini, demək olar ki, eşidilməzliyini ifadə edirik. Beləliklə, "dınqılı" sözü yalnız fiziki ölçüləri deyil, həm də səs, işıq və s. kimi digər keyfiyyətlərin zəifliyini, incəliyini də ifadə edə bilər. Sözün leksik mənası ilə yanaşı, emosional yükü də əhəmiyyətlidir. Bu sözün ifadə etdiyi mehribanlıq və incəlik onun danışıq dilində tez-tez işlənməsinin səbəblərindən biridir.
Qısacası, "dınqılı" sözü sadəcə "kiçik" demək deyil; bu, xüsusi bir kiçiklik, zəriflik və incəlik ifadə edən, əşyanın ölçüsünü dəqiq və canlı bir şəkildə təsvir edən zəngin bir lüğət vahididir.