Xırdaca-xırdaca: Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında "xırdaca-xırdaca" sözü, əsasən, hərəkətin və ya hadisənin dəqiqlik, ölçülü və tədricən baş verməsini ifadə edən bir zərfdir. Sadəcə "yavaş-yavaş" mənasından daha çox incəlik ehtiva edərək, hərəkətin və ya hadisənin hissə-hissə, kiçik miqyasda və aralıqlarla gerçəkləşməsini vurğulayır. Bu, "az-az", "ahəstə-ahəstə" və "aramla" kimi sözlərlə sinonim olsa da, onlardan fərqli olaraq, təkrarlanan kiçik hissələrdən ibarət bir prosesə daha çox diqqət çəkir.
Məsələn, "xırdaca-xırdaca yağar yağışlar" ifadəsində yağışın intensivliyinə deyil, damcıların aralıqlarla düşməsinə, yəni süni deyil, təbii və tədricən baş verən bir prosesə vurğu edilir. Bu, yağışın xarakterini daha çox təsvir edən bir ifadədir, sadəcə onun yavaş yağmasını deyil.
Sözün tərkibindəki "xırdaca" təkrarı, həmçinin hərəkətin davamlılığını və eyni zamanda kiçik ölçüdə olduğunu göstərir. Bu, sözə ritmik bir səs verir və obrazlılığı artırır. Vurğun Səmədin misalında olduğu kimi, "xırdaca-xırdaca" sözü poetik əsərlərdə atmosfer yaratmaq, duyğuları daha dəqiq ifadə etmək üçün təsirli vasitə kimi istifadə olunur. Belə ki, burada "xırdaca-xırdaca" yalnız yağışın təsviri üçün deyil, eyni zamanda o dövranın tədricən inkişafını, gedişatının aramla və ölçülü olduğunu ifadə edir.
Nəticədə, "xırdaca-xırdaca" sözü, sadə mənasının arxasında gizlənən incəlik və obrazlılığı ilə Azərbaycan dilinin ifadə imkanlarını zənginləşdirən bir lüğət vahididir. O, həm də dilin poetik istifadəsinə əlavə bir rəng qatır.