Xırdaca sözü Azərbaycan dilində "çox kiçik" və ya "bir qədər kiçik" mənasında işlənən bir sifətdir. Sadəcə "kiçik" sözündən daha incə bir kölgə ifadə edərək, ölçünün kiçikliyini vurğulayır və bəzən həmin kiçikliyin şirinliyini, incəliyini də əks etdirə bilir. "Kiçik" daha çox obyektiv bir ölçüdürsə, "xırdaca" subjektiv bir yanaşmanı, kiçik ölçünün yaradan duyğuları da əhatə edir.
Misallar göstərərkən, "xırdaca təpə" deyəndə, hündür bir dağdan fərqli olaraq, alçaq və görünüşü ilə daha çox təpəcik kimi qəbul edilən bir relyef forması nəzərdə tutulur. "Xırdaca göllər" ifadəsi isə, böyük göllərdən fərqli olaraq, nisbətən kiçik və bəlkə də, daha sakit, daha sakit bir atmosferi olan su hövzələrini təsvir edir. "Xırdaca əl" isə, yaşlı bir insanın əli ilə müqayisədə cavan və incə bir əlin təsvirini vermək üçün istifadə edilə bilər. Bu misallar göstərir ki, "xırdaca" sadəcə ölçüdən deyil, həm də obyektin xüsusiyyətlərindən, hətta onun yaradan duyğudan asılı olaraq istifadə oluna bilər.
Verilən nümunədəki "Təllin ətəyindən bir xırdaca çay axırdı" cümləsi isə çayın həcminin böyüklüyündən daha çox, incəliyini, sakitliyini, bəlkə də, gizli axışını vurğulayır. Bu cür təsvirlər ədəbi əsərlərdə mənzərənin daha canlı və təsirli olmasına kömək edir.
Beləliklə, "xırdaca" sözü, sadə "kiçik" sözünün daha incə və ifadəli sinonimi olaraq, yazılı və şifahi nitqdə mətnə estetik cazibə qatır.