Dialekt [yun.] (dilç.) Bir dilin müəyyən bir coğrafi ərazidə, sosial qrupda və ya peşə dairəsində danışılan, ümumi dilə nisbətən fonetik, leksik və qrammatik xüsusiyyətlərinə görə fərqlənən şivəsi, ləhcəsi. Dialekt, standart dilin daha kiçik və regional bir variantıdır və əsas dilin variantlarından biri kimi mövcuddur. Standart dilin geniş yayılmasına baxmayaraq, dialektlər əhalinin mədəniyyətini, tarixini və identikliyini əks etdirən zəngin bir dil müxtəlifliyini qoruyub saxlayırlar.
Dialekt anlayışı sadəcə "yerli şivə" kimi qəbul edilməməlidir. O, daha mürəkkəb bir dil hadisəsidir. Məsələn, Bakı dialekti kimi bir anlayış, Bakı şəhərində danışılan dilin standart Azərbaycan dilindən fonetik (səs tələffüzü), leksik (söz ehtiyatı) və qrammatik (qrammatika qaydaları) baxımdan fərqləndiyi səbəbindən meydana çıxır. Bu fərqlər əsrlər boyu Bakı şəhərinin spesifik sosial, mədəni və coğrafi təsirləri nəticəsində formalaşmışdır. Beləliklə, dialekt, həm regional, həm də sosial amillərin təsiri altında yaranan, müəyyən bir icmanın dil təcrübəsini əks etdirən bir dil formasıdır.
Dialekt sözləri, yəni dialektə məxsus sözlər, standart dilə daxil olmaya bilər və ya zaman keçdikcə standart dil tərəfindən mənimsənilərək onun lüğət tərkibinə daxil ola bilər. Bu proses dilin təkamülünün təbii bir hissəsidir və dilin dinamik və dəyişkən xarakterini göstərir. Dialektlərin öyrənilməsi, həm dilin tarixi inkişafını anlamaq, həm də müxtəlif mədəniyyətlərin və sosial qrupların dil təcrübəsini daha yaxşı başa düşmək üçün çox əhəmiyyətlidir.
Nəticə olaraq, dialekt sadəcə coğrafi məhdudiyyətlərlə əlaqəli bir ləhcə deyil, əksinə, dilin zənginliyi və çeşidliliyinə işarə edən, tarixi, coğrafi və sosial amillərin birgə təsiri nəticəsində formalaşmış mürəkkəb bir dil hadisəsidir. Dialektlər standart dil ilə yanaşı varlığını qoruyub saxlayaraq, bir dilin mədəni və tarixi irsinin əsas tərkib hissələrindən birini təşkil edir.