Diktə [lat. dictatio - söyləmə, buyurma] sözü köhnə imla üsuluna işarə edir və müasir Azərbaycan dilində əsasən iki əsas mənada işlənir:
1) Yazı diktəsi: Bu, ən geniş yayılmış mənasıdır. Diktə etmək, başqasına yazılı olaraq qeyd etdirmək üçün ucadan, aydın və düzgün şəkildə bir mətni oxumaq deməkdir. Bu, şagirdlərin yazı bacarıqlarını yoxlamaq, sürətli yazma qabiliyyətini inkişaf etdirmək və ya bir mətni dəqiq bir şəkildə köçürmək üçün istifadə olunan bir üsuldur. Diktə edərkən sözlərin düzgün tələffüzü və aydın ifadə olunması xüsusilə önəmlidir. Bəzən diktə olunan mətndə qrammatik qaydalarla bağlı tapşırıqlar da verilə bilər ki, bu da şagirdin dil qaydalarını nə dərəcədə mənimsədiyini göstərir.
2) Məcazi mənada: Diktə, öz istəyini, fikrini və ya əmrini başqasına zorla qəbul etdirməyə çalışmaq, güclə əmr etmək, buyurmaq mənasında da işlənə bilər. Bu mənada diktə, demokratik olmayan, avtoritar bir yanaşmanı ifadə edir. Məsələn, “O, öz fikrini hər kəsə diktə etməyə çalışırdı” cümləsində diktə sözü bu məcazi mənada işlənir. Bu halda diktə, təzyiq, zorlama və azadlığa məhdudiyyət deməkdir. Bu məcazi mənada diktənin əsasında latın dilindəki kökünün "buyurma" mənası durur.
Beləliklə, "diktə" sözünün həm konkret, həm də məcazi mənaları var. Konkret mənada yazı bacarığını yoxlamaq və inkişaf etdirmək üçün bir üsul, məcazi mənada isə avtoritar davranış tərzi kimi başa düşülür. Hər iki halda da sözün kökü olan latın dilindəki "söyləmə, buyurma" mənası izlənilir.