İmla, ərəb mənşəli bir söz olub (اِمْلاَء - imlā’), yazı sisteminin düzgünlüyünü və vahidliyini təmin edən qaydalar toplusunu ifadə edir. Sadəcə "yazı sistemi" demək kifayət etməz, çünki imla konkret olaraq bir dilin yazılışına dair qəbul edilmiş standartları, qrammatik və fonetik qaydalarla əlaqəli müəyyən qanunauyğunluqları əhatə edir. Bu standartlar sözlərin düzgün yazılışını, işarələrin, vurguların və digər yazım əlamətlərinin istifadəsini tənzimləyir.
Hər bir dilin özünəməxsus imla qaydaları var. Bu qaydalar tarixi inkişaf, dilin fonetik xüsusiyyətləri, ədəbi ənənələr və digər amillərdən asılı olaraq formalaşır. Məsələn, bir dildə səslərin yazılışı bir başqa dildəki yazılışından fərqlənə bilər. Hətta eyni dildə də zaman keçdikcə imla qaydalarında dəyişikliklər ola bilər. Ona görə də, imla qaydalarının daim yenilənməsi və təkmilləşdirilməsi vacibdir.
İmla qaydalarının düzgün tətbiqi yazılı nitqin aydınlığını, dəqiqliyini və oxunaqlığını təmin edir. Düzgün imla həm də yazının estetik görünüşünə müsbət təsir göstərir. Yazı işlərində imla səhvləri mətnin anlaşılmasını çətinləşdirə, hətta mənasını tamamilə dəyişə bilər. Ona görə də, hər kəs öz ana dilinin imla qaydalarını yaxşı bilməli və tətbiq etməlidir. “İmla qaydaları” ifadəsi isə bu qaydaların sistematik şəkildə toplanmasını və təqdim olunmasını bildirir.
Maraqlı bir məqam da budur ki, imla yalnız yazılı dilin sağlamlığını qorumaqla yanaşı, həm də milli dilin inkişafına, onun zənginləşməsinə və qorunmasına töhfə verir. Çünki vahid və düzgün bir yazı sistemi olmadan dilin standartlaşdırılması və inkişafı mümkün deyildir. Beləliklə, imla milli mədəniyyətin bir hissəsidir və onun qorunması və inkişafı böyük əhəmiyyət kəsb edir.