Dilik-dilik sifəti, əsasən iki əsas mənada işlənir və hər ikisi də parçalanmanı, qırılmanı, kəsilmanı ifadə edir, lakin fərqli kontekstlərdə:
1. Kənarının formal xüsusiyyəti: Bu mənada "dilik-dilik" sözü, bir əşyanın, xüsusilə də düzbucaqlı və ya kvadrat formalı bir əşyanın, kənarının kiçik, müntəzəm və ya qeyri-müntəzəm dişli, dalğalı və ya zolaqlı bir görünüşə malik olduğunu bildirir. Misal üçün, "dilik-dilik süfrə" ifadəsi, süfrənin kənarının dişli, bəzəkli, haşiyəli olduğunu göstərir. Bu, toxuma, tikiş və ya xüsusi dizayn texnikaları ilə əldə edilə bilər. Kənarın bu xüsusiyyəti vizual bir təəssürat yaradır və bəzən estetik bir funksiya daşıyır.
2. Parçalanma və ya qırılma: Bu mənada "dilik-dilik" sözü, bir əşyanın kiçik hissələrə, tikələrə bölündüyünü, parçalandığını ifadə edir. "Dilik-dilik etmək" felləşməsi bu mənanı daha da dəqiqləşdirir və bir əşyanı qəsdən kiçik parçalara ayırma hərəkətini bildirir. Məsələn, "çörəyi dilik-dilik etmək" ifadəsi, çörəyi tikə-tikə doğramaq mənasını verir. Bu mənada "dilik-dilik" sinonimləri arasında "tikə-tikə", "parça-parça", "qırıntı-qırıntı" kimi sözlər göstərilə bilər.
Qısaca, "dilik-dilik" sözünün iki mənası da bir-birinə bağlıdır: hər ikisi də parçalanma və ya kəsilmə konsepsini əks etdirir, ancaq biri daha çox estetik, digəri isə fiziki bir parçalanmanı təsvir edir. Sözün hansı mənada işləndiyini müəyyən etmək üçün kontekstə diqqət yetirmək lazımdır.