Fanatizm [lat. fanaticus - məcmu, ehtiraslı] sözü, həddindən artıq həvəs, ehtiras və qeyri-məntiqi sədaqətlə xarakterizə olunan bir düşüncə və davranış tərzinə işarə edir. Bu, hər hansı bir ideya, insan, obyekt və ya təşkilata qarşı şüursuz və həddən artıq bağlılığı əhatə edir. Fanatik fərdlər öz əqidələrini mütləq həqiqət kimi qəbul edir və bunları şübhə altına almağı qətiyyətlə rədd edirlər.
Fanatizm, öz inanc sistemini başqalarına qəbul etdirmək üçün hər hansı bir vasitəni – təbliğatdan zorakılığa qədər – istifadə etmək meylinə malikdir. Bu, tolerantlıq və mülayimlikdən uzaq bir mövqedir. Fərqli fikirlərə qarşı düşmənçilik, hətta nifrət hissləri fanatizmin əsas əlamətlərindən biridir. Fanatiklər tez-tez öz əqidələrinin müqəddəsliyinə inanır və əks fikirləri təhqir, təhdid və ya fiziki zorakılıqla yatırmağa çalışırlar.
Tarix boyu fanatizm müxtəlif formalarda özünü göstərib – dini fanatizm, siyasi fanatizm, idman fanatizmi və s. Dini fanatizm dini inancların həddindən artıq və qeyri-tolerant tətbiqini əhatə edirsə, siyasi fanatizm siyasi ideologiyalara şüursuz və qeyri-məntiqi sədaqət ilə xarakterizə olunur. İdman fanatizmi isə öz komandasına olan həddindən artıq ehtiras və rəqiblərə qarşı düşmənçiliyi əks etdirir. Ümumiyyətlə, fanatizm hər hansı bir sahədə insanın düşüncə və davranışlarını məhdudlaşdıran və sosial uyğunluğu pozmaq potensialına malik bir haldır.
Fanatizmin mənfi nəticələri çoxdur. Bu, qarşıdurmalara, zorakılığa, diskriminasiyaya və sosial parçalanmaya səbəb ola bilər. Fanatizm insanları qapalı düşüncə tərzinə sürükləyir və tənqidi düşüncə qabiliyyətini məhdudlaşdırır. Buna görə də, fanatizmin qarşısının alınması və tolerantlıq mədəniyyətinin inkişaf etdirilməsi çox vacibdir.