Doğrantı sözü, əsasən Azərbaycan dilinin danışıq üslubunda istifadə olunan bir termindir və ümumi mənası “toplanmış, doğranmış və ya kəsilmiş parçalar” deməkdir. Sadəcə “qırıntı”dan fərqli olaraq, doğrantı daha çox əz-məz, müəyyən bir formada olmayan, lakin ümumi bir kütləni təşkil edən parçaların toplusunu ifadə edir. Müşahidə olunan bir şeyin doğranmış, parçalanmış qalıqlarını təsvir etmək üçün istifadə edilir.
Sözün tərkibi “doğramaq” felləsindən törəmədir. Doğramaq əməli ilə əldə edilmiş nəticəni, yəni doğranmış şeylərin yığını, qarışıq halını göstərir. Bu baxımdan, sadəcə “qırıntı” ifadəsindən daha geniş məna kəsb edir. Çünki “qırıntı” daha çox kiçik, incə parçaları, xırda qalıqları ifadə edərkən, “doğrantı” daha iri, daha müxtəlif ölçülü parçaları da əhatə edə bilir.
Misal olaraq, “tərəvəz doğrantısı”, “oduncaq doğrantısı”, “kağız doğrantısı” kimi ifadələr istifadə oluna bilər. Həmçinin, Yunis Səlimovanın misalında olduğu kimi, “bir yığın doğrantı” ifadəsi də gözlə görünən, hiss olunan, nisbətən böyük həcmdə bir kütləni ifadə edir. Bu mənada, “doğrantı” sözü həm də bir növ səliqəsizliyi, qarışıqlığı, nizamsızlığı ifadə edə bilər.
Qısacası, “doğrantı” sözü, sadə görünən mənasının arxasında, doğranmış materialların miqdarı, ölçüləri, qarışıqlığı və ümumi təəssüratı haqqında daha geniş bir məlumat daşıyır. Bu onu yalnız bir lüğət mənasından daha çox, canlı, təsvirli bir ifadə edir.