Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "vəlim" sözü ümumiyyətlə "çör-çöp, oduncaq" kimi izah olunur. Lakin bu izah kifayət qədər dəqiq deyil və sözün istifadə sahəsini tam əhatə etmir. "Vəlim" sözü, əslində, kiçik ölçülü, quru, yandırılmaq üçün uyğun olan oduncaq parçalarını, budaqları, quru otları və ya digər yanar materialları ifadə edir. Yəni, "çör-çöp" daha geniş bir anlayış olsa da, "vəlim" daha spesifik bir alt kateqoriyadır. "Vəlim" sözü, əsasən, yandırmaq məqsədilə toplanmış, kiçik və yüngül olan yanar materiallara aid edilir. Böyük oduncaq parçaları üçün "vəlim" sözü istifadə olunmur.
Misal olaraq, M.Möcüzün şeirindən götürülmüş "Bir bağ vəlim tapa bilmir biçarə yandıra" misalında, "vəlim" sözü, şairin kasıb və ehtiyac içində olduğunu vurğulamaq üçün kiçik, az miqdarda oduncaq parçası mənasında işlənir. Burada "vəlim" sadəcə yanacaq mənasında deyil, həm də yoxsulluğun və çarəsizliyin simvolu kimi işlədilir. Əgər burada "oduncaq" və ya "çör-çöp" sözü işlənsəydi, eyni təsiri verməzdi.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "vəlim" sözünün mənşəyi tam dəqiq bilinməsə də, türkologiya araşdırmalarına əsasən, "vəlmək" (yanmaq) felindən törəmə ola bilər. "Vəlim" sözü, "vəlmək" felinin mənalı əşya bildirən törəməsidir. Yəni, "yanmaq üçün olan şey" mənasını verir. Bu, sözün mənasını daha yaxşı izah edir.
Müxtəlif cümlələrdə "vəlim" sözünün işlənməsinə dair daha bir neçə nümunə verə bilərik:
- Sobanı qızdırmaq üçün bir ovuc vəlim topladı. (kiçik oduncaq parçaları)
- Qış gecələrində soyuqdan donmamaq üçün, otağın ortasına bir qədər vəlim atıb, od yandırdılar. (az miqdarda yanar material)
- Quru otları yığıb, vəlim düzəldib, çaydanı qızdırdı. (quru otlardan hazırlanmış yanar material)
Beləliklə, "vəlim" sözünün mənası sadəcə "çör-çöp"dən daha dəqiq və geniş şəkildə "yandırmaq üçün toplanmış kiçik ölçülü quru oduncaq parçaları, budaqlar, quru otlar və digər yanar materiallar" kimi izah edilə bilər. Sözün kontekstdən asılı olaraq, yoxsulluq, çarəsizlik kimi əlavə mənalar da daşıya bilər.