Dondurucu sifəti, əsasən iki əsas mənada işlənir. Birincisi, fiziki olaraq dondurma qabiliyyətinə işarə edir. Yəni, bir şeyin maye haldan bərk hala keçməsinə, donmasına səbəb olan hər hansı bir proses və ya hadisəni təsvir edir. Bu mənada "dondurucu soyuq", "dondurucu temperatur" kimi ifadələr, ətraf mühitin mayeni dondurmağa qadir olan şiddətli soyuqluğunu vurğulayır. Bu, sadəcə suyun donması ilə məhdudlaşmır; həmçinin digər mayelərin və hətta bəzi qazların donmasının da təsvirində istifadə oluna bilər.
İkinci mənası isə daha metaforik xarakter daşıyır. Bu halda "dondurucu" sözü, insanın duyğularını, hərəkətini və ya düşüncəsini ifadə edərkən istifadə olunur. Məsələn, "dondurucu baxış", "dondurucu səssizlik", "dondurucu qorxu" kimi ifadələr, qorxu, təəccüb və ya şok kimi güclü duyğuların insanı iflic etmə, hərəkətsiz qoyma qabiliyyətini əks etdirir. Bu metaforik istifadə, hər hansı bir hissi və ya hadisənin şiddətinin və təsir gücünün vurğulanmasına xidmət edir. Sözün bu mənası, ətraf mühitin soyuqluğundan daha çox, duyğusal və psixoloji təsirləri ifadə edir.
Misal olaraq verilən "Şiddətli dondurucu küləklərlə boğuşaraq işçi bir qadın mənzilinə qayıdırdı" cümləsində "dondurucu" sözü həm fiziki (küləyin şiddətli soyuğu), həm də metaforik (küləyin qadına yaratdığı çətinlik və əziyyət) mənalarda istifadə olunmuşdur. Küləyin şiddəti və soyuğu qadının fiziki rahatlığını pozur, eyni zamanda, bu çətinliyə qarşı mübarizə apardığı üçün onun ruh halını və əzmini də təsir edir.