Dopu (is. məh.) Azərbaycan kənd həyatının ayrılmaz bir parçası olan, özünəməxsus xarici görünüşü və funksiyası ilə seçilən kiçik bir saxsı qabdır. Ağzı və dibi dar, qarnı isə geniş olan dopu, küpə formasına bənzəsə də, ölçüləri ilə ondan fərqlənir – daha kiçik və əlverişli ölçüdə hazırlanır. Bu forma, məhz içərisində saxlanılan məhsulların təzəliyini daha uzun müddət qorumasına imkan yaradır.
Əsasən yağ, qatıq, süzmə və bəkməz kimi qida məhsullarının saxlanması üçün istifadə edilən dopular, bu məhsulların təkcə təhlükəsiz şəkildə qorunmasına deyil, həm də onların öz ətir və dadlarını daha uzun müddət qoruyub saxlamasına kömək edir. Saxsı materiallarının təbii xüsusiyyətləri sayəsində dopuda saxlanan məhsullar xarici təsirlərdən, temperatur dəyişikliklərindən və günəş işığından qorunur.
Dopunun formasının və ölçüsünün seçilməsi də təsadüfi deyil. Dar ağız və dib, havanın qaba minimal dərəcədə daxil olmasını təmin edərək, içəridəki məhsulların daha uzun müddət təzə qalmasına kömək edir. Geniş qarın isə daha çox məhsulun saxlanmasına imkan verir. Bu kiçik, sadə görünüşlü saxsı qab, əslində, qədim Azərbaycan kənd təsərrüfatının və məişətinin ağıllı və praktik bir əlamətidir. Onun hazırlanması və istifadəsi nəsildən-nəsilə ötürülən ənənələrin davamlılığının da simvoludur.
Bu günlərdə, müasir soyuducu və saxlama qablarının geniş yayılmasına baxmayaraq, dopular bəzi kənd yerlərində hələ də öz əhəmiyyətini qoruyub saxlayır və özünəməxsus estetik gözəlliyi ilə də diqqət çəkir. Beləliklə, dopu sadəcə bir qab deyil, əcdadlarımızdan miras qalmış tarixi və mədəni bir əşyadır.