Dostbazlıq, əsas etibarilə, şəxsi münasibətlərin obyektivlik və ədalət prinsiplərinə üstünlük təşkil etməsidir. Bu, işgüzar əlaqələrdə, xidmətdə, hətta gündəlik həyatda özünü göstərə bilər. Dostbazlıq, ümumi işin, qanunun, ədalətin və ya etik normaların zərərinə, dostlara və yaxınlara ayrıcalıq verilməsi, onların himayə edilməsi kimi təzahür edir.
Dostbazlığın mənfi nəticələri çoxdur. Qərəzli seçimlər, ədalətsiz rəftar və keyfiyyətsiz işlərə yol açır. Ümumi məqsədin əldə edilməsi əvəzinə, şəxsi maraqlar ön plana keçir və bu da kollektivə, müəssisəyə və ya cəmiyyətə ciddi ziyan vurur. Dostbazlıq, korrupsiyanın və rüşvətxorluğun əsas səbəblərindən biridir. Çünki şəxsi əlaqələr, qabiliyyət və bacarıqdan daha çox önəm kəsb edir.
Maraqlıdır ki, dostbazlıq, həmişə açıq-aşkar və aşkar olmur. Bəzən gizli şəkildə, incə formada ortaya çıxır. Məsələn, dostun işinə lazımsız dərəcədə kömək etmək, onun qüsurlu işlərini bağışlamaq, ya da obyektiv qiymətləndirmədən uzaqlaşmaq dostbazlığa nümunədir. Bu cür hallar, nəticədə, ədalətsiz rəqabətə və yüksək potensiala malik olanların geri qalmasına gətirib çıxarır.
Bir sözlə, dostbazlıq, səmimiyyət və qarşılıqlı hörmətə əsaslanan sağlam münasibətlərdən fərqli olaraq, ədalətsizliyi və qərəzliliyi özündə cəmləşdirən mənfi bir hadisədir. O, həm fərdi, həm də ictimai həyat üçün təhlükəlidir və qarşısının alınması üçün obyektivlik, ədalətlilik və peşəkarlıq prinsiplərinə riayət etmək vacibdir.