Döşlüklü sözü Azərbaycan dilində sifət kimi işlənir və "döşlük geymiş" mənasını verir. Yəni, bu söz, üzərində döşlük olan, döşlük taxmış şəxsi və ya əşyanı təsvir edir. Sadəcə olaraq "döşlük geymiş" demək qədər məhdud deyil; həm də geyim tərzinə, şəxsin peşəsinə və ya hətta sosial statusuna işarə edə bilər.
Misal üçün, "döşlüklü aşpaz" ifadəsi aşpazın peşə geyiminin bir hissəsi olaraq döşlük geydiyi anlamını verir. Bu, aşpazın təmizliyə və peşəkarlığa riayət etdiyini göstərir. Bundan əlavə, "ağ döşlüklü gənc qızlar" ifadəsi geyimlə yanaşı, gəncliyi və qadınlığı da vurğulayır, bəlkə də müəyyən bir mühitdə (məsələn, tibb müəssisəsində) çalışdıqlarına işarə edə bilər. Beləliklə, sözün kontekstdən asılı olaraq mənası genişlənir və zənginləşir.
Mir Cəlalın əsərlərində istifadə olunan "döşlüklü" sözü, həm də o dövrün geyim adətləri və sosial təbəqələri haqqında məlumat verir. Bu, sadəcə bir söz deyil, tarixi bir kontekstə malikdir və ədəbiyyatda onun istifaəsini daha da maraqlı edir.
Ümumiyyətlə, "döşlüklü" sözü özünün sadəliyinə baxmayaraq, fərqli kontekstlərdə müxtəlif mənalar və nüanslar ifadə edə bilən, zəngin bir leksik vahiddir. Onun istifadəsi həm də yazıçı və danışanın təsviri dil bacarığını göstərir.