Dura-dura zərfi Azərbaycan dilində bir sıra mənalarda işlənir və hər zaman sadəcə "olduğu halda" və ya "durduğu halda" kimi tərcümə edilə bilməz. Əslində, bu zərf daha çox bir prosesin davam etdiyi, digər bir hadisənin fonunda baş verdiyi və ya bir vəziyyətin mövcud olduğu halda baş verən bir fəaliyyəti ifadə edir. "Ola-ola" mənası da bu kontekstdə daha aydın olur. Belə ki, "dura-dura" ifadəsi hərəkətin, vəziyyətin və ya hadisənin sürətinə və ya davamlılığına vurğu edir.
Misal olaraq, cümlədəki "Qeyrətimə sığışdıra bilmirəm ki, mən dura-dura və mən olan yerdə, məndən savayı bir özgə adam gəlib bura" ifadəsində "dura-dura" zərfi danışanın öz mövcudluğunun, öz yerinin və vəziyyətinin davamlılığına diqqət çəkir. Yəni, öz yerində, öz vəziyyətində qaldığı halda, başqa bir adamın gəlməsinə etiraz ifadə olunur. Bu, sadəcə "olduğu halda" mənasından daha çox bir emosional və kontekstlə bağlı məna verir.
"Dura-dura"nın əsas xüsusiyyəti, hərəkətin, hadisənin və ya vəziyyətin zaman kəsiyində davam etdiyini vurğulamasıdır. Bu vurğu, "olduğu halda" mənasından daha intensiv və bədii təsir bağışlayır. Dilçilər bu zərfi qrammatik olaraq bir çox digər zərflərlə əvəz etmək mümkün olsa da, əslində "dura-dura" ifadəsinin yaratdığı xüsusi stilistik effektə heç bir digər zərf nail ola bilməz. Bu ifadənin emosional dolu və şifahi danışıqda tez-tez istifadə olunması da maraqlıdır.
Nəticə olaraq, "dura-dura"nın mənası sadəcə lüğətdəki qısa izahdan daha çoxdur. Bu zərf, sözün davamlılığı, hərəkətin davamlılığı və vəziyyətin davamlılığı və emosional yüklə birlikdə mənasını daha dəqiq və daha tam şəkildə ifadə edir. Onun istifadəsi dilə xüsusi bir təravət və canlılıq qatır.