Dustaq sözü qədim Azərbaycan dilinin zəngin leksikasından gələn maraqlı bir termindir. Müasir Azərbaycan dilində "məhbus", "həbs olunan" kimi mənalarda işlənsə də, kökü daha dərinə gedir və sadəcə həbs olunmuş şəxsi deyil, daha geniş bir məna spektrini əhatə edir.
Əslində "dustaq" sözü, yalnız fiziki məhdudiyyətə məruz qalmış şəxsi deyil, həmçinin öz istəyi ilə, məcburiyyət üzündən və ya müəyyən bir vəziyyətin təsiri altında özünü bir şeyə, bir vəziyyətə bağlamış, bağlı qalmış şəxsi də ifadə edə bilər. Məsələn, bir vərdişə, bir adətə, bir düşüncəyə, hətta bir insan əlaqəsinə "dustaq" qalmaq ifadəsi bu geniş mənanı daha aydın şəkildə göstərir.
Etimoloji baxımdan, "dustaq" sözünün kökü "dust" (dost) sözü ilə əlaqələndirilə bilər. Ancaq bu əlaqə "dostluq" mənası ilə deyil, daha çox "bağlılıq", "əlaqəlilik" mənası ilə izah edilə bilər. Belə ki, "dustaq" qalan şəxs, istər öz istəyi ilə, istərsə də məcburiyyət altında olsun, müəyyən bir vəziyyətə, şəxsə və ya şeyə bağlı, "dust" qalmışdır. Bu bağlılıq, fiziki həbs halını da əhatə edə bilər, lakin yalnız bununla məhdudlaşmır.
Beləliklə, "dustaq" sözü zəngin məna çalarlarına malik olan, tarixi kökləri olan və müasir dilə öz izini salmış bir termindir. Onun mənasını sadəcə "məhbus" kimi tərcümə etmək, sözün zənginliyini və ifadə gücünü tam əks etdirmir.