Duyuqsuz sifəti əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci və əsas mənası hiss etmə, duyma qabiliyyətinin olmaması deməkdir. Bu mənada duyuqsuz sözü insanları, heyvanları və hətta cisimləri təsvir etmək üçün istifadə oluna bilər. Məsələn, "duyuqsuz bir əl" deyərkən hissiyyatı ötürməyən, sərtləşmiş əldən danışırıq. İnsan üçün istifadə olunarkən isə bu, fiziki və ya emosional duyğulara qarşı həssaslığın olmamasını, duyğuların zəifliyini və ya olmamasını bildirə bilər. Belə bir insan ətraf mühitin dəyişikliklərinə, ağrıya, temperatur dəyişikliklərinə və ya emosional təsirlərə qeyri-həssas ola bilər.
İkinci mənası isə xəbərsiz, xəbəri olmadan deməkdir. Bu mənada duyuqsuz sözü bir hərəkətin və ya hadisənin baş verməsi barədə məlumatın olmamasını, bilinməməsini ifadə edir. Məsələn, "Duyuqsuz bir şəkildə evdən çıxdı" deyəndə şəxsin evdən çıxarkən baş verəcək hadisələrdən xəbərsiz olduğunu bildiririk. Bu istifadədə söz daha çox məcazi mənada işlənir və insanın hadısələrə qarşı laqeydliyini, həssaslığının azlığını deyil, sadəcə xəbərsizliyini vurğulayır. Bu məna, birinci mənaya nisbətən daha nadir hallarda istifadə olunsa da, ədəbiyyatda tez-tez rast gəlinir və mətnə müəyyən bir incəlik verir.
Qısaca, "duyuqsuz" sözü həm fiziki, həm də emosional həssaslığın olmamasını, eləcə də hadisələrdən xəbərsizliyi ifadə edən çoxmənalı bir sifətdir. Kontekstdən asılı olaraq onun mənası dəqiqləşir.