Dübbədüz sözü, Azərbaycan dilində "dümdüz", "tamamilə düz" mənalarında işlənən bir sifətdir. Lakin sadəcə "düz" olmaqdan daha çox şey ifadə edir. "Dübbədüz" sözü, səthin mükəmməl hamarlığına, hər hansı bir qabarıqlıq və ya çökəklikdən tamamilə azad olmasına işarə edir. Sanki bir hökümranla ölçülmüş, hər nöqtəsi başqa nöqtələrlə ideal bir düz xətt üzərində yerləşən bir səth təsəvvür edilir.
Bu sözün tərkibindəki "dübbə" komponenti, "düz", "hamar" mənalarını gücləndirir və əlavə olaraq tam düz, qüsursuz bir düzümü vurğulayır. Belə ki, sadəcə "düz" sözü nisbi bir düzümü ifadə edərkən, "dübbədüz" mütləq bir düzümü, ideal bir düz xətt və ya səthi təsvir edir. Məlumatlı bir oxucu üçün bu nüans əhəmiyyətlidir, çünki "düz" və "dübbədüz" arasındakı fərq, həm təsvir olunan səthin xüsusiyyətini, həm də danışanın onun haqqındakı dəqiqliyini göstərir.
Misal üçün, "düz yol" ifadəsi hər hansı bir maneəsiz, nisbətən düz yolu ifadə edərkən, "dübbədüz yol" ifadəsi, hər hansı bir əyrilikdən və ya qırılmadan tamamilə azad, mükəmməl düz bir yolu təsəvvürümüzə gətirir. Bu səbəbdən "dübbədüz" sözü, ədəbi əsərlərdə daha təsirli və poetik bir təsvir yaratmaq üçün istifadə edilə bilər, səthin və ya obyektin mükəmməl düz və hamarlığını vurğulayaraq daha dəqiq və canlı bir görüntü yaradır.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, "dübbədüz" sözü, "düz" sözünün daha güclü, daha dəqiq və daha poetik bir sinonimidir, ideal düzümü və səthin mükəmməl hamarlığını ifadə edərək dilin ifadə imkanlarını zənginləşdirir.