Dürdanə sözü ərəb dilindən "dürr" (inci) və fars dilindən "danə" (dənə) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Beləliklə, hərfi mənası "inci dənəsi" və ya "mirvari dənəsi" deməkdir. Lüğətlərdə sadəcə "inci" və ya "mirvari" kimi tərcümə edilməsinə baxmayaraq, dürdanə sözü daha çox poetik bir ifadədir və sadəcə incini deyil, incəliyin, gözəlliyin və qiymətin simvolunu da ifadə edir.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında dürdanə sözü, xüsusilə də gözəlin ağ, parlaq və mükəmməl dişlərini təsvir etmək üçün metafora olaraq geniş istifadə olunmuşdur. Şairlər gözəl qadının dişlərinin parıltısını və gözəlliyini dürdanələrə bənzətməklə onların əvəzolunmazlığını və dəyərini vurğulamışlar. Bu mənada, dürdanə sözü yalnız fiziki gözəlliyi deyil, həm də daxili gözəlliyi, saflığı və təmizliyi ifadə edə bilər.
Maraqlıdır ki, dürdanə sözü yalnız poetik ədəbiyyatda deyil, həm də gündəlik danışıq dilində nadir hallarda da olsa, gözəl və qiymətli şeyləri təsvir etmək üçün istifadə edilə bilər. Məsələn, "o əşyaların hər biri dürdanə idi" deyərkən, həmin əşyaların nadir, gözəl və dəyərli olduğunu vurğulamaq istəyirik. Beləliklə, sözün mənası kontekstdən asılı olaraq genişlənə və dərinləşə bilər.
Ümumiyyətlə, dürdanə sözü sadə bir tərifə sığmayan, zəngin məna və çağrışımlara malik bir söz olaraq, Azərbaycan dilinin poetik və bədii ifadə imkanlarının zənginliyini göstərir. Onun istifadəsi əsərlərə estetik və emosional dəyər qatır.