Düşbərəlik sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında özünəməxsus yer tutan maraqlı bir termindir. Sadəcə "düşbərəyə yarar" mənası ilə kifayətlənməkdən uzaqdır. Daha dəqiq desək, düşbərəliyin mənası düşbərənin hazırlanması və yeyilməsi ilə bağlı bütün mədəni və sosial konteksti əhatə edir.
Bir tərəfdən, düşbərəliyin əsasında düşbərənin özünün xüsusiyyətləri durur: xəmirin nazikliyi, ətin dadı, suluğun qatıqlığı, ədviyyatların harmoniyası kimi amillər. Bu amillərin uyğunlaşması və bir-birini tamamlaması düşbərənin, deməli, düşbərəliyin keyfiyyətini müəyyən edir. Keyfiyyətli, dadlı düşbərə hazırlamaq bacarığı bəzi ailələrdə nəsildən-nəslə ötürülən bir sənət kimi qəbul olunur.
Digər tərəfdən, düşbərəlik anlayışına düşbərənin yeyilməsi mərasimi də daxildir. Düşbərənin hansı məqamlarda, kimlərlə, hansı əhval-ruhiyyədə yeyilməsi də onun mənasını tamamlayır. Bayramlar, ailə məclisləri, dostlarla görüşlər – düşbərənin süfrəyə gətirilməsi bu hadisələri daha da rəngarəng edir və yaddaqalan edir. Düşbərənin ətrafında formalaşan isti ailə mühitini, xoş söhbətləri, birgə keçirdiyi zamanı da düşbərəliyin məzmununa aid etmək olar.
Beləliklə, "düşbərəlik" sözü sadəcə bir yeməyin adı ilə məhdudlaşmır. O, Azərbaycan mətbəxinin, mədəniyyətinin, sosial həyatının ayrılmaz bir hissəsini təmsil edir. Düşbərəlik, dadlı bir yeməyin hazırlanması, yeyilməsi və bu proses ətrafında formalaşan sosial münasibətlərin harmoniyasını özündə birləşdirən bir anlayışdır. Bu mənada düşbərəlik, həm dad, həm də duyğu mənasını daşıyır.