Düşüm sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir, lakin əsas mənası “uyğunluq, münasiblik, yaraşıq”dır. Bu, həm əşyalar, həm də hadisələr, hətta insanlar arasında mövcud ola bilən bir əlaqəni, bir ahəngi, bir harmoniyanı ifadə edir. Nəyinsə başqa bir şeylə necə uyğun gəldiyini, bir-birinə nə dərəcədə yaraşdığını bildirir.
Məsələn, "Bu rəngin düşümü yoxdur" ifadəsi həmin rəngin ətrafdakı mühitə, digər rənglərə, və ya ümumi dizayn konsepsiyasına uyğun gəlmədiyini, yaraşmadığını göstərir. Bu, sadəcə estetik bir uyğunsuzluq deyil, həmçinin funksional bir uyğunsuzluq da ola bilər. Məsələn, bir mebel parçasının otağın ümumi stilinə düşməməsi həm görünüşcə, həm də praktik baxımdan uyğunsuzluq yaradır.
Düşüm anlayışı, subyektiv bir element də ehtiva edir. Çünki nəyin nəyə uyğun gəlməsi, şəxsi zövq, mədəniyyət və kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Bir insan üçün uyğun olan bir şey, başqa biri üçün uyğunsuz ola bilər. Buna görə də, "düşüm" anlayışının dəqiq tərifi müəyyən bir kontekstdə müəyyən edilməlidir.
Tarixi kontekstdə, "düşüm" sözü daha çox ədəbi əsərlərdə, xüsusilə də şeirlərdə, təbiətin gözəlliyinin, insan hisslərinin və ya hadisələrin ahəngdarlığını ifadə etmək üçün istifadə olunmuşdur. Bu mənada, "düşüm" daha çox bir estetik və ya emosional uyğunluğu ifadə edir.
Yekun olaraq, "düşüm" sözünün mənası sadəcə "uyğunluq"dan daha geniş və daha çox yönlüdür. O, estetik harmoniya, funksional münasiblik, emosional uyğunluq və hətta bir növ təbii ahəngi əks etdirən daha incə bir anlayışı ifadə edir.