Düşümsüz sifəti, əsasən bir şeyin başqa bir şeylə uyğunsuzluğunu, münasibsizliyini və ya yaraşıqsızlığını ifadə edir. Sadəcə "düşümü olmayan" deyə tərif etmək, onun mənasının tamlığını əks etdirmir. Çünki "düşüm" sözü burada yalnız iki şey arasındakı məntiqi və ya estetik əlaqəni deyil, həmçinin uyğunluğu, harmoniyanı, və ya gözləntilərə uyğunluğu ifadə edir.
Daha geniş izah etsək, düşümsüz bir şey, özünün yer aldığı kontekstdə, ətraf mühitdə və ya digər elementlərlə olan əlaqəsində qəribə, səhv, yersiz və ya ziddiyyətli görünə bilər. Bu ziddiyyət həm məntiqi, həm də estetik səviyyədə ola bilər. Məsələn, bir toy mərasimində qara geyim düşümsüzdür, çünki bu mərasimdə şənlik və sevinc hakimdir. Eyni şəkildə, ciddi bir iclasda şücaətli danışıq da düşümsüz ola bilər.
Düşümsüzlük, əksər hallarda subyektiv bir anlayışdır. Yəni bir şeyin düşümsüz olub-olmaması kontekstdən, mədəniyyətdən və fərdi qəbuldan asılıdır. Nəyin düşümsüz, nəyin deyil olduğunu müəyyən etmək üçün müəyyən standartlara, qaydalara və ya gözləntilərə istinad edilir. Beləliklə, düşümsüzlük, kontekstin və məqsədin düzgün anlaşılmaması ilə sıx bağlıdır.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, bəzən sənət və yaradıcılıqda qəsdən düşümsüzlüklərdən istifadə olunur. Məsələn, sürrealist rəsmlərdəki qəribə və gözlənilməz birləşmələr məhz bu düşümsüzlüklərə əsaslanır. Bu, tamaşaçıda təəccüb və düşünməyə vadar edən yeni və fərqli bir estetik təcrübə yaradır. Lakin bu halda düşümsüzlük, məqsədyönlü bir seçim kimi, qəbul edilər.