Düşümsüzlük, bir şeyin düşüncə, məntiq və ya gözləntilərlə uyğunsuzluğunu, münasibsizliyini və ya yaraşıqsızlığını ifadə edən bir termindir. Bu, sadəcə bir şeyin "uyğunsuz" olmasından daha çox bir məna kəsb edir. Düşümsüzlük, həmin şeyin öz mahiyyətinə, kontekstə və ya ətraf mühitə zidd olmasını ifadə edir. Bəzən qeyri-məntiqi, absurddur və təəccüb, çaşqınlıq və ya hətta qəzəb hisslərinə səbəb ola bilər.
Məsələn, qaranlıq gecədə parlaq günəş şüalarının görünməsi düşümsüzdür, çünki bu hadisə təbiət qanunlarına ziddir. Eynilə, ciddi bir məclisdə gülməli bir zarafatın söylənməsi də düşümsüzlük nümunəsi ola bilər, çünki məclisin ciddiliyinə uyğun gəlmir. Düşümsüzlük, həm maddi, həm də mənəvi aləmlərdə özünü göstərə bilər. Bir insanın davranışları, sözləri və ya hərəkətləri də kontekstə görə düşümsüz ola bilər.
Düşümsüzlük anlayışı, fəlsəfə, ədəbiyyat, incəsənət və həyatın digər sahələrində geniş istifadə olunur. Surrealist incəsənət əsərlərində tez-tez rast gəlinən düşümsüzlük, tamaşaçıda təəccüb, maraq və ya düşüncəni oyadır. Ədəbiyyatda isə düşümsüzlük, qeyri-adi hadisələr və vəziyyətlər yaradaraq, əsərin əhval-ruhiyyəsini və mənasını daha da zənginləşdirir. Düşümsüzlük, bir növ qeyri-adilikdir, lakin bu qeyri-adilik sadəcə fərqli olmaq deyil, həmçinin məntiqlə, gözləntilərlə və ya kontekstlərə zidd olmaq deməkdir.
Qısacası, düşümsüzlük, həm ətraf aləmin, həm də insan davranışlarının gözlənilməz, məntiqsiz və ya uyğunsuz tərəflərini vurğulayaraq, düşüncə tərzimizə və qavrayışımıza yeni bir perspektiv qazandırır.