Düzək sözü Azərbaycan dilində əsasən "bəzək" mənasında işlənir və adətən "bəzək-düzək" birləşməsi şəklində rast gəlinir. Bu birləşmə, bir şeyin gözəl görünməsini, bəzədilməsini, yaraşıqlı və cəlbedici hala salınmasını ifadə edir. Yəni, "düzək" sözü, bir obyektin estetik cəhətdən gözəlləşdirilməsində istifadə olunan əşyaları, üsulları və ya hərəkətləri təsvir edir.
Sözün mənasını daha da dəqiqləşdirərkən, "düzək"in sadəcə gözə görünən bəzək əşyalarını deyil, həm də əşyanın özünəməxsus olan, onun görünüşünü tamamlayan və yaxşılaşdıran elementləri də əhatə etdiyini qeyd etmək vacibdir. Məsələn, bir evin düzükləri, yalnız divarlardakı şəkillər və ya pərdələr deyil, həm də evin memarlıq üslubu, rənglərin uyğunluğu, bağçasının dizaynı kimi amilləri də əhatə edə bilər.
Mirzə Ələkbər Sabirin misalında istifadə olunan “Neylərdim bəzəyi, ya düzəyi” ifadəsi həm bəzəyin, həm də düzəyin əhəmiyyətini vurğulayır. Bu, bir şeyin gözəlliyinin yalnız zahiri görünüşündən deyil, həm də onun tərkib hissələrinin bir-birinə uyğunluğundan və harmoniyasından asılı olduğunu göstərir. Beləliklə, "düzək" sözü dərin bir məna daşıyır və yalnız səthi gözəlliyi deyil, həm də daxili harmoniyanı ifadə edə bilər.
Maraqlı bir yanaşma olaraq, "düzək" sözünün kökü və etimologiyası araşdırılıb daha ətraflı məlumat əldə edilə bilər. Bu, sözün tarixi inkişafı və məna dəyişiklikləri haqqında əlavə məlumat verərək, anlayışın daha yaxşı mənimsənilməsinə kömək edə bilər. Bundan əlavə, fərqli dialektlərdə və ədəbi əsərlərdə "düzək" sözünün işlənmə üsullarını təhlil etmək, onun məna çalarlarının müxtəlifliyini aşkara çıxarardı.