Edadiyyə: (ər.) Tarixi bir termin olaraq, "edadiyyə" sözü əsasən XIX və XX əsrin əvvəllərində Azərbaycanda ibtidai məktəblərdən sonra gələn və orta məktəblərin əsasını təşkil edən bir təhsil pilləsini ifadə edirdi. Müasir təhsil sistemindəki orta məktəblərə bənzəsə də, edadiyyə məktəbləri kurikulumu, tədris üsulları və təhsil müddəti baxımından müasir orta məktəblərdən fərqlənirdi. Bu məktəblər daha çox riyaziyyat və təbiət elmlərinə yönəlməklə yanaşı, ədəbiyyat və tarix kimi humanitar fənləri də tədris edirdi.
Mirzə Səfərin iki oğlunun edadiyyə məktəbinin beşinci sinfində oxuması, o dövrün təhsil sisteminin xüsusiyyətlərini göstərir. Bu, həmin ailənin orta təhsilə önəm verdiyini və o dövrdəki imkanlar çərçivəsində övladlarının təhsilinə yatırım etdiyini əks etdirir. Edadiyyə məktəblərinin məzunları daha sonra ali təhsil müəssisələrinə qəbul olunmaq üçün imtahandan keçirdilər.
Müasir Azərbaycan dilində "edadiyyə" sözü çox az işlədilir və əsasən tarixi kontekstdə istifadə olunur. Lakin, bu sözün tarixi mənasını bilmək, keçmiş təhsil sistemini anlamaq və o dövrün mədəniyyətinə daha dərin nüfuz etmək üçün əhəmiyyətlidir. "Edadiyyə" sözü, Azərbaycan dilinin tarixi inkişafını və təhsil sisteminin keçmişini əks etdirən bir söz olaraq, dil tariximizin ayrılmaz bir hissəsidir.