Ehsan (ərəbcədən) – Din və əxlaq baxımından əhəmiyyətli bir anlayış olub, mərhəmət, xeyirxahlıq, yaxşılıq, sədəqə və fədakarlığı əhatə edir. Sadəcə olaraq "yaxşılıq etmək" mənasından daha geniş bir konteksti əks etdirir. İslam mədəniyyətində xüsusilə önəmlidir və Allahın rizasını qazanma yolunda görülən hər cür yaxşılıq əməlini ifadə edir.
Lüğətlərdə daha çox "ölmüş adamın adına, xatirəsinə verilən yemək; xeyrat" mənası ilə izah olunsa da, bu, ehsanın yalnız bir tərəfini göstərir. Ehsan, vəfat etmiş bir şəxsin xatirəsinə verilən yemək, yaxud da digər hər hansı bir xeyriyyə əməli ola bilər. Bu, bir növ onun ruhunun rəhmətə qovuşması üçün edilən bir dua və xatirə tədbirinin bir parçasıdır. Lakin bu, ehsanın tam mənasını əhatə etmir.
Ehsan, daha geniş mənada, hər hansı bir ehtiyacı olana kömək etmək, yaxşılıq etmək, zəif və kasıblara yardım göstərmək, insanlara dəstək olmaq kimi müxtəlif əməlləri də özündə birləşdirir. Bu, sadəcə maddi yardımla məhdudlaşmır; əxlaqi dəstək, ruhən təsəlli vermək, məsləhət vermək də ehsanın tərkib hissəsidir.
Ehsan vermək, Allah qarşısında öz vəzifəmizi yerinə yetirmək, insani dəyərlərə sadiq qalmaq və cəmiyyətə töhfə vermək deməkdir. Rəsul atasının dəfnindən sonra ehsan verməsi də bu mənanı gözəl şəkildə ifadə edir; o, atasına olan borcunu yalnız dəfn etməklə deyil, həm də onun xatirəsini yad edərək, ehtiyacı olanlara kömək edərək yerinə yetirir.
Beləliklə, ehsan sadəcə bir yemək paylanması deyil, bir həyat fəlsəfəsi, xeyirxahlıq və mərhəmət yolunda addımlamaqdır. Bu, həm də özünü Allahın rizasına çatdırmaq üçün edilən bir səydir.