Ehtikar (ərəbcədən) – mal, ərzaq və ya digər əmtəə növlərini ucuz qiymətə əldə edib, daha sonra isə sürəkli artan tələbat və ya süni şəkildə yaradılan çatışmazlıqdan istifadə edərək, başa qiymətə satmaq, bazarı manipulyasiya etmək məqsədilə toplamaq və saxlamaq işidir. Bu, yalnız ticarət əməliyyatı deyil, eyni zamanda iqtisadiyyata, sosial ədalətə və ictimai rifaha mənfi təsir göstərən, qanunsuz fəaliyyət ola bilər.
Ehtikarçılar bazarın təbii qanunlarını pozaraq, əmtəələrin qiymətini qəsdən şişirdərək, əhalinin müəyyən ehtiyaclarını ödəməsini çətinləşdirir, əhalinin zəif təbəqələrinə daha ağır zərbə vururlar. Bu, əsasən qıtlıq şəraitində daha ciddi problemə çevrilir və həm dövlət, həm də vətəndaşlar üçün ciddi fəsadlar yarada bilər. Yüksək qiymətlərlə satılan əmtəələr əhalinin alıcılıq qabiliyyətini azaldır, inflyasiyaya səbəb olur və iqtisadiyyatın davamlı inkişafına mane olur.
Tarix boyu ehtikar müxtəlif cəmiyyətlərdə ciddi problemlərə səbəb olmuşdur. Bu səbəbdən də əksər ölkələrdə ehtikarla mübarizə aparmaq üçün qanunlar və tənzimləyici mexanizmlər mövcuddur. Bu qanunlar, adətən, ehtikarın qarşısını almaq, ehtikarçıları cəzalandırmaq və bazarın sağlam fəaliyyətinin təmin edilməsini nəzərdə tutur. Ehtikarla mübarizə, bazarın səmərəli işləməsi, ədalətli rəqabət və təsərrüfat subyektləri arasında sağlam münasibətlərin qurulması üçün vacibdir.
Sözün mənasını daha da genişləndirmək üçün ehtikarın müxtəlif növlərini də qeyd etmək olar: məsələn, strateji əhəmiyyətli malların ehtikarı (ərzaq, dərman), nadir və qiymətli əşyaların ehtikarı, idarə olunmuş ehtikar (dövlətin müəyyən məqsədlər üçün əmtəə ehtiyatlarını saxlaması). Lakin, dövlətin əmtəə ehtiyatlarının saxlanması ehtikar hesab edilmir, əksinə, əhalinin ehtiyaclarını ödəmək və bazar sabitliyini təmin etmək məqsədi daşıyır.