Elektrolit (yun. elektron və lutos – həll olunmuş) – elektrik cərəyanının keçməsi nəticəsində ionlara ayrılan və beləliklə də elektrik keçiriciliyi təmin edən maddələrdir. Sadəcə həll olunmuş olmaq kifayət etmir; maddənin ionlara ayrılması, yəni dissosiasiya prosesi baş verməlidir. Bu dissosiasiya prosesi həm suda, həm də digər qütblü həlledicilərdə baş verə bilər.
Elektrolitlər əsasən iki sinfə bölünür: güclü elektrolitlər və zəif elektrolitlər. Güclü elektrolitlər həll olduqları zaman demək olar ki, tamamilə ionlara ayrılırlar. Misal üçün, sodyum xlorid (NaCl - duz) və ya kükürd turşusu (H₂SO₄) güclü elektrolitlərdir. Zəif elektrolitlər isə həll olduqda qismən ionlara ayrılırlar. Sirkə turşusu (CH₃COOH) və ya ammonyak (NH₃) zəif elektrolit nümunələridir. Ayrılma dərəcəsi elektrolitin təbiətindən, həlledicinin xüsusiyyətlərindən və temperaturdan asılıdır.
Elektrolitin əhəmiyyəti müxtəlif sahələrdə, o cümlədən elektrokimyada, sənayedə, biokimyada və tibbdə özünü göstərir. Məsələn, batareyalar və akkumulyatorlar elektrolitlərə əsaslanır, çünki bu maddələr elektrik cərəyanının hərəkətini təmin edir. İnsan bədənindəki elektrolitlər (natrium, kalium, kalsium, maqnezium) hüceyrə funksiyaları, əzələlərin işləməsi və sinir impulslarının ötürülməsi üçün olduqca vacibdir. Elektroliz prosesi, məsələn, metalların təmizlənməsi kimi sənaye proseslərində geniş tətbiq olunur və bu proses elektrolitlərsiz mümkün deyildir.
Qısacası, elektrolitlər kimyəvi maddələr olub, elektrik keçiriciliyi təmin edən, ionlara ayrılma qabiliyyətinə malik olan və müxtəlif sahələrdə geniş tətbiq olunan çox vacib bir maddələr sinifidir. Onların xüsusiyyətləri və tətbiqləri haqqında daha ətraflı məlumat almaq üçün elektrokimya, fiziki kimya və digər əlaqəli sahələr üzrə ədəbiyyatlara müraciət etmək məsləhətdir.