Eniş sözü Azərbaycan dilində "getdikcə aşağıya doğru meyilli olan, yuxarıdan aşağıya doğru əyriliyi olan yer" mənasını verir. Yoxuşun əksidir. Yəni, bir səthin və ya yolun yuxarıdan aşağıya doğru meyl etməsini, yamacını ifadə edir. Eniş, səthdə hərəkət edərkən aşağıya doğru bir təpənin və ya dağın yamacından enmə deməkdir. Bu eniş həm təbii olaraq, təpə, dağ, təpəliklərdə rast gəlinir, həm də süni olaraq, yol tikintisində, məsələn, dağlıq ərazilərdən avtomobil yolunun salınması zamanı yaradılır.
Enişin dərəcəsi müxtəlif ola bilər; hamar, yumşaq enişlərdən tutmuş, dik, hətta qaya parçaları ilə səpələnmiş çətin keçilməz enişlərə qədər. Enişin hündürlüyü və uzunluğu dəyişir. Kiçik bir təpənin enişindən tutmuş, dərin dərələrin uzun, dik enişlərinə qədər müxtəlif növləri vardır. Eniş həmçinin, məcazi mənada da işlədilə bilər; məsələn, "həyatında eniş-yoxuşlar yaşamış" deyərkən, insan həyatının çətinliklərini və rahat anlarını ifadə edirik.
Verilən atalar sözü – "Dəvəyə dedilər: – Eniş yaxşıdır, yoxuş? Dedi: – Lənət hər ikisinə" – dəvənin həm enişdə, həm də yoxuşda çətinlik çəkdiyini, hər iki halda da yük daşımanın ağır olduğunu ifadə edir. Bu da dəvənin fiziki quruluşunun həm eniş, həm də yoxuşlarda hərəkətə uyğunlaşmamasının məcazi təsviridir. Atalar sözü həyatın çətinliklərinin, həm yüksəlişlərin, həm də geriləmələrin əslində bərabər ağır olduğunu və hər birinin öz çətinliklərini yaşadığını göstərir.