Epizodiklik, əsas hadisə xəttinin ətrafında, onunla bilavasitə əlaqəli olmayan, lakin əsərin ümumi kontekstini zənginləşdirən, tamamlayan və ya müəyyən məqamları aydınlaşdıran kiçik, müstəqil hadisələr və ya epizodlarla səciyyələnən bir xüsusiyyətdir. Bu, həm süjet quruluşunu, həm də personajların rolunu təsvir edə bilər.
Romanda epizodiklik, əsas süjet xəttinin təsvirindən kənarda qalan, lakin onunla müəyyən əlaqələrə malik olan kiçik hekayələrin, səhnələrin və ya hadisələrin mövcudluğu deməkdir. Bu epizodlar əsas hadisələri tamamlaya, onlara əlavə məlumat verə, personajların xarakterini daha aydın göstərə və ya əsərin ümumi mövzusunu dərinləşdirə bilər. Məlumatın əsas hekayəyə birbaşa təsiri olmasa belə, əsərin atmosferini, üslubunu və ya əhvalını formalaşdırmaqda rol oynayır. Bəzən, belə epizodlar bədii bir vasitə kimi istifadə olunur, oxucuya əsas süjet xəttindən kənarda hadisələrin necə getdiyini göstərir və əsərin daha geniş kontekstini nümayiş etdirir.
Tamaşada bir rolu epizodik adlandırmaq, həmin rolun əsas personajlarla müqayisədə az əhəmiyyət kəsb etdiyini, məhdud səhnələrdə görünməsini və əsas süjet xəttinə minimum dərəcədə təsir etməsini bildirir. Bu cür rollar əsasən əsas personajların hərəkətlərini tamamlayan və ya onların həyatlarının fonunu yaradan əlavə personajlar tərəfindən ifa edilir. Epizodik rolun uzunluğu, səhnə sayı və dialoq həcmi ilə yox, daha çox əsərin əsas hadisələr zənciri üzərindəki təsiri ilə müəyyən edilir.
Ümumiyyətlə, epizodiklik, bədii əsərlərin quruluşunda və personajların təsvirində əhəmiyyətli bir elementdir. Bu, həm əsərin daha real və həyatabənzər görünməsinə, həm də müəllifin əsərin müxtəlif tərəflərini daha dolğun şəkildə göstərməsinə imkan verir. Epizodikliyin miqdarı və keyfiyyəti isə əsərin üslubundan və müəllifin bədii düşüncəsindən asılıdır.