Eşqbazlıq sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində əsasən "eşq macəralarına meyil, yalandan eşq yetirmə, məhəbbətdən danışma, sevişmə" kimi izah olunsa da, bu tərif sözün bütün çalarlarını əhatə etmir. Daha dəqiq və geniş bir tərif vermək üçün, eşqbazlığın müxtəlif üzlərini araşdırmaq lazımdır.
Bir tərəfdən, eşqbazlıq romantik əlaqələrə olan həvəs, ağıl deyil, duyğu ilə idarə olunan, bəzən də səthi və qısamüddətli münasibətlər axtarışı kimi başa düşülə bilər. Bu, tutqunluq, qəfil aşiq olma və tezliklə soyumaq kimi xüsusiyyətlərlə müşahidə oluna bilər. Eşqbaz insan bəzən öz hisslərində səmimi olmaya da bilər; məqsədi əsl məhəbbət deyil, diqqət, təsdiqlənmə və ya başqa motivlər ola bilər.
Digər tərəfdən, eşqbazlıq bədii əsərlərdə, xüsusən də romantizm janrında, eşqin müxtəlif tərəflərinin, dərin hisslərin və ehtirasların ifadəsi kimi təsvir oluna bilər. Burada söhbət sadəcə səthi əlaqələrdən deyil, eşqin gücünü və təsirini göstərən dramatik hadisələrdən gedir. Belə təsvirlərdə eşqbazlıq, bəzən hətta qadağan olunmuş məhəbbət, böyük fədakarlıq və cəsarət tələb edən duyğuların ifadəsidir.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, eşqbazlıq çoxşaxəli bir anlayışdır ki, həm səthi və boş əlaqələrə olan meyli, həm də dərin və ehtiraslı məhəbbətin ifadəsini əhatə edir. Konkret mənası isə kontekstdən, istifadə olunan üslubdan və məqsəddən asılı olaraq dəyişir. "Uşaqlarımız bekar qalanda ya gərək teatrlarımıza gedib eşqbazlıq nümayiş etsinlər" cümləsində isə eşqbazlıq məcazi mənada, yəni romantik və ehtiraslı hadisələrin təsviri, teatr tamaşalarının mövzusunun ehtiraslı və romantik olması kimi başa düşülməlidir.