Etnoqrafizm (yun. ethnos – xalq, qəbilə və grapho – yazıram) – ədəbi, bədii və ya elmi bir əsərdə, həmçinin digər yaradıcılıq formalarında konkret bir etnik qrupun, xalqın və ya qəbilənin mədəniyyətinin, həyat tərzinin, adət-ənənələrinin, inanclarının və xüsusiyyətlərinin təsvir edilməsidir. Bu təsvir sadəcə faktların sadalanması deyil, həmin xüsusiyyətlərin əsərin ümumi kontekstində, süjet xəttində və ya ideya məzmununda əks olunmasıdır. Etnoqrafizm, sadəcə olaraq xalqın həyatından səhnələrin təsviri deyil, həm də bu təsvir vasitəsilə müəllifin etnik qrupa, onun dəyərlərinə və mədəniyyətinə münasibətinin ifadə olunmasıdır.
Etnoqrafik elementlər əsərdə müxtəlif səviyyələrdə özünü göstərə bilər: geyim, yaşayış tərzi, məişət əşyaları, dil, musiqi, rəqs, bayramlar, əfsanələr, inanclar və s. vasitəsilə. Bunlar yalnız səthi təsvir oluna bilməz, əksinə, həmin xalqın dünya görüşünü, dəyər sistemini və həyat fəlsəfəsini ifadə etməlidir. Əsərdə etnoqrafizmin uğurlu tətbiqi, oxucuda həmin xalqın mədəniyyətinə dərin başa düşməni və empatiya hissi oyadır.
Etnoqrafizm bədii ədəbiyyatda, kinoda, teatrda, musiqidə və hətta memarlıqda da özünü göstərə bilər. Məsələn, bir romanın personajlarının geyimləri, danışıq üslubu, adət-ənənələri və davranışları vasitəsilə etnoqrafik mənzərə yaradıla bilər. Etnoqrafizm həm real, həm də uydurma xalqların həyatını təsvir edə bilər, əsas məqsəd isə müəyyən bir etnik qrupun mədəniyyətini mümkün qədər dəqiq və dolğun şəkildə təqdim etməkdir. Ancaq bu təsvir həmişə obyektiv və qərəzsiz olmalıdır, xalqa qarşı stereotiplərə və ya mənfi fikirlərə yol verməməlidir.
Qeyd etmək lazımdır ki, etnoqrafizm sadəcə etnoqrafiyanın bədii təsviri deyil. Etnoqrafiya elmi bir sahədir, etnoqrafizm isə bu elmin nailiyyətlərindən bədii əsərlərdə istifadə edilməsidir. Yüksək səviyyəli etnoqrafizm əsərin bədii keyfiyyətini artırır, onu daha zəngin və maraqlı edir, oxucunun mədəniyyətlərarası dialoqa töhfə verir.