Əbrəş sözü Azərbaycan dilində əsasən iki mənada işlənir:
1. Xallı: Bu mənada əbrəş, xallı, ləkəli, nöqtəli deməkdir. Yəni, rəngi üstündə müxtəlif rəngli xallar və ya ləkələr olan hər hansı bir şeyə aid edilir. Bu xalların ölçüsü və rəngi müxtəlif ola bilər. Məsələn, "əbrəş at", "əbrəş parça", "əbrəş daş" ifadələrində əbrəş sözü həmin obyektin xallı olmasını bildirir. Bu, təbiətin özünəməxsus gözəlliyini, rəngarəngliyini əks etdirən bir xüsusiyyətdir və tez-tez incəsənətdə, xüsusən də naxışlarda istifadə olunur. Qədim əlyazmalarında və xalçalarda rast gəldiyimiz əbrəş naxışlar bu mənanın parlaq nümunəsidir.
2. Əldə bəslənmiş (mal-qara üçün): Bu məna daha çox heyvanlar, xüsusilə də qoyun və keçi kimi ev heyvanları üçün işlədilir. Əbrəş heyvan, əsasən yaxşı bəslənmiş, qulluq olunmuş, əl altında böyüdülmüş, nəticədə sağlam və iri heyvan deməkdir. Misal olaraq verilən "palıda düşmüş əbrəş qoç" ifadəsində "əbrəş" sözü həmin qoçun sağlam, əl altında bəslənmiş və iri olduğunu göstərir. "Əbrəş" sözünün bu mənası, heyvanın keyfiyyətini vurğulayaraq, onun qiymətini və dadını da artırır. Belə heyvanların əti daha dadlı və qiymətli hesab olunur.
Göründüyü kimi, "əbrəş" sözü sadə bir xallı sözü olaraq qalmayıb, zaman keçdikcə məna çalarlarını zənginləşdirib. Həm təbiətin rəngarəngliyini, həm də insan əməyinin, qayğısının bəhrəsini əks etdirən bu söz, dilimizin zənginliyinə əlavə bir gözəllik qatır.