Əcaiblik (is.): Bir şeyin əcaib, yəni qeyri-adi, təəccüblü, gözlənilməz və ya anlaşılmaz olmasının dərəcəsi və ya keyfiyyətidir. Bu, sadəcə olaraq "əcaib olmaq" halını deyil, həm də bu əcaibliyin miqyasını, təsirini, təəccüb doğurma səviyyəsini əks etdirir.
Əcaiblik, həm obyektiv, həm də subyektiv xarakter daşıya bilər. Obyektiv əcaiblik, müşahidə olunan faktlara əsaslanır: məsələn, təbiətin nadir hadisələri, elmin yeni kəşfləri və s. Subyektiv əcaiblik isə fərdi təcrübə, mədəniyyət, baxış bucağı və gözləntilərlə sıx bağlıdır. Bir şey bir kəs üçün əcaib görünə bilər, digəri üçün isə adi və gözlənilən.
Əcaiblik anlayışının qiymətləndirilməsində kontekst mühüm rol oynayır. Bir hadisə bir mühitdə əcaib sayıla bilərsə, başqa bir mühitdə adi görünə bilər. Məsələn, bir şəhərdə quşun uçması adi haldırsa, səhrada yağışın yağması əcaib hadisə kimi qarşılana bilər. Əcaiblik, beləliklə, nisbidir və müqayisəli təhlil tələb edir.
Ədəbiyyatda, incəsənətdə və hətta gündəlik danışıqda əcaiblik, müəllifin, rəssamın və ya danışanın ifadə gücünü artırmaq üçün istifadə olunan bir vasitədir. Əcaiblik oxucu və ya tamaşaçını maraqlandırır, onları daha çox düşünməyə, təəccüblənməyə və hətta heyrətlənməyə təşviq edir. Əcaibliyin dərəcəsi isə əsərin üslubunu, təsirini və bütövlükdə təqdimatını müəyyənləşdirir.