Əcaib sözü ərəb dilindən götürülmüşdür və əsas mənası "çox qəribə, çox təəccüblü, qeyri-adi, görünməmiş" deməkdir. Lakin bu sadə tərif, sözün ifadə etdiyi zəngin məna çalarlarını tam əks etdirmir. "Əcaib" sadəcə bir şeyin qeyri-adi olmasını deyil, həm də bu qeyri-adiliyin insanı heyrətləndirən, valeh edən, təəccübləndirən bir xüsusiyyətə malik olmasını bildirir.
Bir şeyin "əcaib" olması onun nadirliyindən, gözlənilməzliyindən və ya adi anlayışların xaricində olmasından irəli gələ bilər. Bu, həm təbiətin, həm də insan əməyinin məhsulu ola bilər. Misal üçün, təbiətdə rast gəlinən nadir bir bitki, gözlənilməz bir hadisə, və ya insanın yaratdığı əsərin qeyri-adiliyi "əcaib" sözü ilə ifadə oluna bilər. "Əcaib" sözü, "qəribə" sözündən fərqli olaraq, mənfi bir məna daşımaz, əksinə, daha çox heyranlıq və təəccüb ifadə edir.
Klassik ədəbiyyatımızda da "əcaib" sözü tez-tez istifadə olunmuş, müəlliflərin əsərlərinə mistik və sehrli bir hava qatmışdır. Misal olaraq verilən "Yolda bir əcaib milçək görmüşəm, onu sizə sazla deyəcəyəm" misalında, milçəyin adi bir milçək olmadığı, özünəməxsus xüsusiyyətləri ilə diqqəti cəlb etdiyi və danışılanın bir qədər fantastik bir hadisə olduğu hiss olunur. Bu, sözün əhatə etdiyi sehrli və mistik məna çalarlarını da göstərir.
Nəticə etibarilə, "əcaib" sözü sadəcə bir sinonimlər sırasına daxil edilə bilməyəcək qədər zəngin bir məna daşıyır. Bu, həm təəccüb, həm heyranlıq, həm də bir qədər sirr və sehrlilik ifadə edən, dilin incəliklərini əks etdirən gözəl bir sözdür.