Əcdad: (ər. "cədd" sözünün cəmidir) Atababalar, ulu babalar, ata nəslinin bütün üzvləri. Bu termin sadəcə ata tərəfindən gələn nəsli deyil, həm də qədim zamanlardan gələn, mədəniyyətin, adət-ənənələrin, torpağın və tarixin qoruyucusu olan bir xalqın, bir millətin keçmiş nəsillərini ifadə edir. Əcdadlar, öz arxasında qoyduqları irslə müasir nəsillərin həyatını, düşüncə tərzini və kimliyini formalaşdırırlar.
Əcdadlar sadəcə soy ağacımızdakı adlar deyil, eyni zamanda bir xalqın, bir millətin tarixi yaddaşını təşkil edənlərdir. Onların həyatı, mübarizələri, qələbələri və məğlubiyyətləri bu günkü varlığımızın təməlini qoymuşdur. Əcdadlarımızın qazandıqları və itirdikləri, yaşadıqları və gördükləri bizə miras qalmışdır; biz onların varisləri, davamçılarıyıq.
Vətən anlayışının əcdadlarımızla sıx əlaqəsi vardır. Vətən sadəcə coğrafi bir məkan deyil, əcdadlarımızın yaşadığı, mübarizə apardığı, qurub yaratdığı, dəfn olunduğu torpaqdır. O, bizim kök saldığımız, kimliyimizə, mənsubiyyətimizə təsir edən, tariximizin canlandığı yerdir. Ona görə də, "Vətən – əcdadımızın mədfənidir; Vətən – övladımızın məskənidir" deyimi Vətən anlayışının zaman axarında davam edən bir zəncir olduğunu və onun əcdadlarımızdan miras qaldığımızı, gələcək nəsillərə isə əmanət etdiyimizi göstərir.
Beləliklə, əcdad termini sadə bir bioloji əlaqədən çox, tarixi, mədəni və milli bir kimliyin əsasını təşkil edən dərin bir bağlılığı əks etdirir. Onlar bizə miras qalmış dəyərlərin, əxlaqın, ənənələrin və mübarizə ruhunu daşıyan müqəddəs bir simvoldur.