Əcr (ər.) köhnəlmiş bir sözdür və müasir Azərbaycan dilində nadir hallarda işlədilir. Əsas mənası bir işin, əməyin, xidmətin müqabilində verilən əvəz, qarşılıq, mükafat deməkdir. Sadəcə pul və ya maddi nemət deyil, həm də mənəvi təltif, rəğbət, minnətdarlıq kimi anlayışları əhatə edir.
Misal olaraq, verilən mətn də göstərildiyi kimi, "Əcrini mənə həvalə eylə" ifadəsi, birinin əməyinin mükafatının, qarşılığının Allah tərəfindən veriləcəyini ifadə edir. Bu, əcr anlayışının dini kontekstdə də işlədildiyini göstərir; əməllərin müqabilində axirətdə veriləcək mükafatı ifadə edə bilər.
Əcr sözü, köhnə ədəbiyyat əsərlərində daha çox rast gəlinir və müasir dilin sinonimləri ilə əvəz oluna bilər. Məsələn, "mükafat", "ödül", "qarşılıq", "əvəz", "savab" kimi sözlər əcr sözünün müxtəlif kontekstlərdəki mənalarını ifadə edə bilər. Ancaq əcr sözünün özündə tarixi bir ağırlıq, köhnə bir mədəniyyətin izləri vardır ki, bu da onu digər sinonimlərindən fərqləndirir.
Qeyd etmək lazımdır ki, əcr sözünün işlədilməsi kontekstə bağlı olaraq, sadəcə maddi qarşılığı deyil, həm də mənəvi təltif, rəğbət və ya Allah tərəfindən verilən savabı ifadə edə bilər. Bu, sözün zənginliyinə və məna çalarlarının müxtəlifliyinə işarədir.