Ədavətli sifəti, əsas etibarilə, bir şəxsin başqa bir şəxs və ya qrupa qarşı gizli və ya aşkar düşmənçilik, kin və nifrət hissləri bəslədiyini ifadə edir. Sadəcə "düşmən" sözündən fərqli olaraq, ədavətli olmaq daha çox iç dünyada yaşanan bir hissi, gizli bir düşmənçiliyi əks etdirir. Bu hisslər uzun müddət davam edə bilər və açıq düşmənçiliyə çevrilmədən, gizli bir kin olaraq qalır.
Bir insanın ədavətli olması onun davranışlarında müxtəlif şəkildə özünü göstərə bilər. Bu, həm dolayı yolla, həm də açıq şəkildə özünü büruzə verə bilər. Dolaylı ifadələrdə, ədavətli olan şəxs, hədəf aldığı şəxs haqqında mənfi fikirlər söyləyə, deqradasiya edə və ya onu pisləyə bilər. Açıq düşmənçilikdə isə, söyüş söymək, təhqir etmək, hədə-qorxu gəlmək, hətta fiziki təcavüz kimi hallar müşahidə edilə bilər.
Ədavətli olmaq, yalnızca şəxsi münasibətlərdə deyil, həmçinin siyasi, sosial və hətta milli səviyyələrdə də özünü göstərə bilər. Tarix boyu müxtəlif millətlər və qruplar arasında mövcud olan uzunmüddətli ədavət və düşmənçilik buna bariz nümunədir. Bu halda, ədavətli olmaq nəsil-nəsil ötürülən bir düşmənçilik hissi, kollektiv bir kin və ya qərəz kimi özünü göstərə bilər.
Ədavətli olmaq, psixoloji baxımdan da araşdırılmalı bir mövzudur. Bu hisslərin kökü uşaqlıq travmaları, haqsızlıq hissi, rəqabət və ya qorxu kimi amillərdən qaynaqlana bilər. Sağlam münasibətlərin qurulması və davamlılığı üçün, ədavətli hisslərin aşılması və ya idarə olunması vacibdir. Bu hisslərə qapılmaq insanın ruhi sağlamlığına, şəxsi həyatına və sosial əlaqələrinə mənfi təsir göstərə bilər.