Ədəblilik: İnsan davranışlarında nəzakət, hörmət, tərbiyəlilik və təmkinlilik əsas götürülən, qəbul edilmiş davranış qaydalarına uyğunluq deməkdir. Bu, sadəcə olaraq "ədəbli olma" halından daha geniş bir anlayışdır. Ədəblilik, daxili bir keyfiyyət olaraq, insanın özünü necə aparmasını, başqaları ilə necə ünsiyyət qurmasını, sözlərini və hərəkətlərini necə seçməsini əhatə edir.
Ədəbli insan başqalarının hisslərinə hörmət edir, onlara qarşı nəzakətli və diqqətlidir. O, özünü inadkar və ya aqressiv şəkildə aparmaz, həmsöhbətinə qulaq asar, fikirlərini səmimiyyətlə və hörmətlə ifadə edər. Ədəblilik, ancaq xarici görünüşdə özünü göstərən bir davranış deyil; o, daxili tərbiyənin, insani dəyərlərə sahib olmanın və onlara əməl etmənin nəticəsidir.
Məsələn, verilən misalda oğlanın başını aşağı salması və cavab verməməsi, onun ədəbliliyinin təzahürü kimi göstərilir. Ancaq bu, sadəcə bir təzahür olmaqla bərabər, ədəbliliyin tam mənasını tam əks etdirmir. Çünki ədəblilik, sadecə susmaq deyil, həm də müəyyən situasiyada özünü necə aparmağı bilmək deməkdir. Oğlanın hərəkəti, ola bilsin, hörmətsizlik ifadə etməmək üçün, ya da özünü qorumaq üçün edilmiş bir hərəkət ola bilər. Əsl ədəblilik isə, nəzakətli şəkildə sərhədlərini müəyyən etmək və öz fikrini səlis şəkildə ifadə etməkdir.
Tarixən və mədəniyyətlər arasında ədəbliliyin təzahür formaları fərqlənsə də, əsas prinsiplər - hörmət, nəzakət və başqalarına qarşı diqqət - dəyişməz olaraq qalır. Beləliklə, ədəblilik cəmiyyətin harmonik inşa olunmasında vacib bir amildır.