Əflatun – Qədim Yunanıstan fəlsəfəsinin zirvələrindən biri olan, Sokratın şagirdi və Aristotelın müəlliminin adıdır. Onun adı yalnız bir tarixi şəxsiyyəti deyil, həm də müdriklik, dərin düşüncə və mənəvi kamilliyin simvolu kimi qəbul edilir. Əflatun adı qədim yunan dilindən “Platon” sözündən götürülüb və “genişçi” və ya “enli çiyinli” kimi tərcümə olunur. Bu adın fiziki görünüşü ilə əlaqəsi ilə yanaşı, onun geniş düşüncəli və hərtərəfli dünyagörüşünü də əks etdirən bir məcazi məna daşıdığı ehtimal olunur.
Məcazi mənada isə “Əflatun” sözü “filosof”, “mütəfəkkir”, “dərin düşüncəli insan” və hətta “mahir həkim” kimi geniş işlədilir. Bu işlənmə Onun fəlsəfəsində insanın ruhunun, bədənin və cəmiyyətin ahəngdarlığının əhəmiyyətinə verilən önəm, həmçinin ideal dövlət quruluşunun axtarışına və insanın mənəvi təkamülünə dair fikirlərinə əsaslanır. Əflatunun təlimləri tibb elmində də müəyyən təsirlər buraxmış, insanın bütövlüyünə olan yanaşması ilə mahir həkim mənasının yaranmasına səbəb olmuşdur.
Beləliklə, “Əflatun” sözü sadəcə bir ad deyil, Qədim Yunan fəlsəfəsinin ən parlaq nümayəndələrindən birini ifadə etməklə yanaşı, müdriklik, kamillik və dərin zəkaya malik insanı simvolizə edir. Bu sözün istifadəsindəki məcazi mənalar onun təlimlərinin əsr boyu insanları valeh etməsinin və düşüncəsinin müasir dövrə qədər təsirini göstərir.