Əğləb sözü köhnəlmiş və ədəbi üslubda işlənən bir sözdür. Fars dilindən (اغلب) gəlmişdir və "çox", "ən çox", "əksəriyyət" mənalarını verir. Müasir Azərbaycan dilində bu mənaları ifadə etmək üçün "çoxluq", "böyük əksəriyyət", "əksər hissə" kimi ifadələr daha çox işlədilir.
Əğləb sözünün istifadəsi, mətnin üslubuna, tarixi kontekstinə və yazıçının üslub xüsusiyyətlərinə görə müəyyən edilir. Məsələn, klassik ədəbiyyat nümunələrində bu söz daha çox rast gəlinir və müasir dilə nisbətən daha rəsmi və yüksək üsluba malik mətnlərdə istifadə olunur. Sözün köhnəlməsinə baxmayaraq, ədəbiyyatda, xüsusilə də tarixi və ya klassik ədəbi üslubda yazılmış əsərlərdə əğləb sözünün istifadəsi mətnə xüsusi bir kolorit, tarixi bir hava verir.
Misal olaraq verilən beytin özündə də göründüyü kimi, "əğləbi" sözü "mirzələrin əksəriyyəti" mənasında işlənmişdir. Bu istifadə, sözün "çoxluq" və ya "əksəriyyət" mənalarının həm kəmiyyət, həm də keyfiyyət baxımından nə dərəcədə geniş spektrdə istifadə oluna biləcəyini göstərir. Yəni, sadəcə say baxımından çoxluq deyil, həm də müəyyən bir qrupun əksər hissəsinin eyni xüsusiyyət daşıması mənasını da ehtiva edir.
Beləliklə, əğləb sözü, müasir Azərbaycan dilində nadir hallarda istifadə olunsa da, ədəbi dilin zənginliyini və tarixi təkamülünü göstərən maraqlı bir leksik vahiddir. Onun mənasını başa düşmək, klassik ədəbiyyatı daha dərindən anlamaq üçün vacibdir.