Əkin-səpin: Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir termin olub, əsasən taxıl bitkilərinin torpağa əkilməsi və səpilməsi prosesini əhatə edir. Lüğətlərdə sadəcə "taxıl əkmə işləri" kimi tərif olunsa da, əslində bu proses daha mürəkkəb və çoxşaxəlidir. Əkin-səpin sadəcə toxumun torpağa atılması deyil, uzun bir hazırlıq və planlaşdırma prosesini əhatə edir: torpağın şumlanması, gübrələnməsi, suvarma sisteminin hazırlanması, toxumun seçilməsi və sortunun müəyyənləşdirilməsi, əkin sıxlığının hesablanması və nəhayət, əkin və səpin işlərinin özü.
Bu prosesin əhəmiyyəti yalnız kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalı ilə məhdudlaşmır. Əkin-səpin həm də bir mədəniyyət, bir ənənədir. Nəsillərdən nəsillərə ötürülən bu biliklər və bacarıqlar əsrlər boyu təkmilləşərək bu gün də kənd həyatının ayrılmaz bir hissəsini təşkil edir. Yayılan toxumlar həm də gələcəyə ümidin, yeni həyatın və bol məhsulun simvoludur. Əkin-səpin mövsümü kəndlilər üçün böyük əhəmiyyət kəsb edir, çünki bir ilin məhsuldarlığı bu dövrdə görülən işlərdən birbaşa asılıdır.
İqlim şəraitindən, torpaq növündən və əkilən bitkidən asılı olaraq əkin-səpin üsulları və vaxtı dəyişə bilər. Müasir kənd təsərrüfatında texnologiyanın inkişafı ilə əkin-səpin prosesi mexanikləşdirilmişdir, lakin əl əməyinin əhəmiyyəti hələ də qalmaqdadır. Əkin-səpinin uğurlu olması üçün həm təcrübəli əl işçiləri, həm də müasir texnologiyalardan səmərəli istifadə etmək vacibdir. Beləliklə, əkin-səpin sadə bir kənd təsərrüfatı fəaliyyəti deyil, həm də tarixi, mədəni və texnoloji biliklərin sintezidir.
İ. Şıxlının əsərindən götürülmüş nümunədə isə "Əkinsəpin üçün qarşıda çox az vaxt qalırdı" ifadəsi həm vaxtın azlığını, həm də işin təcililiyini, məhsulun vaxtında əkilməsinin vacibliyini vurğulayır. Bu cümlə əkin-səpin prosesinin nə qədər məsuliyyətli və vaxt tələb edən olduğunu oxucuya çatdırır.