Əlçatan sifəti əsasən iki əsas mənada işlənir: fiziki yaxınlıq və məcazi yaxınlıq.
Birinci mənada, əlçatan sözü hündürlüyü və ya uzaqlığı səbəbindən əlin çata biləcəyi qədər yaxın olan şeylər üçün işlədilir. Bu, konkret, fiziki bir məsafəni ifadə edir. Məsələn, "əlçatan divar" demək, divarın o qədər hündür olmaması və insanın əlini uzatmaqla ona çata bilməsi deməkdir. Eyni şəkildə, "əlçatan rəf" əlin rahatlıqla çata biləcəyi hündürlükdə olan rəfi ifadə edir. Bu mənada, əlçatanlıq cismin fiziki ölçüləri və insanın boyu ilə birbaşa əlaqədardır.
İkinci mənada isə, əlçatan sözü daha çox məcazi mənada işlənir və məsafənin fiziki deyil, daha çox məcburiyyət, əlverişlilik və ya asanlıqla əldə edilmə imkanı ilə bağlıdır. "Əlçatan yer" deyərkən, həmin yerin uzaqda deyil, yaxın və rahat şəkildə əldə edilə bilən bir yer olması nəzərdə tutulur. Bu mənada, əlçatanlıq nəqliyyatın əlverişliliyi, yolun rahatlığı və ya yerin coğrafi mövqeyi kimi amillərlə müəyyən edilir. Daha geniş mənada, əlçatanlıq, informasiya, resurslar, imkanlar və hətta insanlar üçün də işlədilə bilər. Məsələn, "əlçatan informasiya" deyərkən, asanlıqla əldə edilə bilən, axtarışa ehtiyac qalmadan tapıla bilən informasiya nəzərdə tutulur.
Beləliklə, əlçatan sözü həm fiziki, həm də məcazi mənada işlədilərək əşyanın və ya hadisənin əldə edilməsinin asanlığını və yaxınlığını ifadə edir. Bu iki mənanın bir-birindən fərqləndirilməsi kontekstdən asılıdır.